De meesplepende Iraans-Afghaanse coproductie A Few Cubic Meters of Love vertelt het op ware feiten gebaseerde verhaal van de bloeiende romance tussen een jonge fabrieksarbeider en een immigrante.
Het zou ietwat oneerbiedig zijn om Chand metre moka’ab eshgh (A Few Cubic Meters of Love) voor de vuist weg af te schilderen als een Romeo & Juliet in de sloppenwijken van Teheran. Hoewel de niet getolereerde verhouding tussen een Iraanse jongen en een Afghaanse immigrante duidelijk het hart vormt van de film, wordt hun relatie in een breder perspectief geplaatst. A Few Cubic Meters of Love toont ook de schrijnende levensomstandigheden van Afghaanse vluchtelingen, die illegaal worden tewerkgesteld en, geeft de verloedering weer in de achterbuurten van een stad die nog altijd de wonden heelt van haar traumatische verleden.
Mooi hoe de container waaraan de filmtitel refereert als enige ontmoetingsplaats en veilige cocon fungeert voor de twee amoureuze tieners, wier prille liefde ook een kinderlijke onschuld bezit. Ze weerhouden zich in deze ruimte van ieder fysiek contact, liever eten ze samen of delen ze verhalen uit hun jeugd met elkaar.
A Few Cubic Meters of Love is de eerste langspeelfilm van de in Afghanistan geboren cineast Jashid Mahmoudi, die zijn loopbaan begon als regieassistent. Gezien de manier waarop hij etnische kwesties en brandend actuele thema’s vermengt met een eenvoudig liefdesverhaal, en gezien het cinematografisch inzicht dat hij daarbij aan de dag legt, is Mahmoudi beslist een naam om te onthouden.
Dieter Vanden Bossche
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier