Geen rol waar de in België geboren Audrey Hepburn zich zo mee identificeerde als die van de Belgische non Luke in deze film, een Hollywoodelegie over een toegewijde zuster die naar Congo wil, maar worstelt met haar roeping.
De frêle Audrey Hepburn introduceerde een nieuwe modelook met haar door de Franse ontwerper Hubert de Givenchy ontworpen garderobe, maar als er één film is uit het oeuvre van het elegante icoon waar chique kledingstukken niet van tel waren, dan is het deze intense Zinnemannklassieker: Hepburn is bijna heel de tijd gekleed in een habijt.
The Nun’s Story is een van de zeldzame pogingen van Hollywood tot een oprechte kijk op het religieuze leven. Maar zelfs de meest verwoede atheïst komt in dit religieuze drama aan zijn trekken door de magnifieke vertolking van Hepburn.
Biograaf Donald Spoto noemt het niet voor niets de moeilijkste, de fysiek pijnlijkste en de vermoeiendste van haar carrière en die waar ze zich het meest mee vereenzelvigde. Haar subtiel en innerlijk spel, gevat door close-ups van haar gezichtsuitdrukkingen, draagt deze voor een groot deel in Belgisch Congo opgenomen elegie over de toegewijde Belgische zuster Luke die na jaren van devote zelfopoffering haar roeping in vraag blijft stellen.
De sterke ensemblecast, Zinnemanns scrupuleuze regie en de spectaculaire Technicolorfotografie van Franz Planer leverden deze superproductie een karrenvracht Oscarnominaties op. Alleen Franz Waxman wist een beeldje te verzilveren voor zijn genuanceerde score. Al lag daar bij Warner Bros. niemand van wakker: het werd de succesrijkste film uit de geschiedenis van de studio.
Luc Joris
