Zoals de meeste regisseurs maakt ook Woody Allen eigenlijk altijd een beetje dezelfde films. Dat geldt zeker voor Midnight in Paris , een romantische fantasie over een succesvolle Hollywoodscenarist annex would-be romancier, die samen met zijn verloofde en dier familie op vakantie is in Parijs.
Zoals de meeste regisseurs maakt ook Woody Allen eigenlijk altijd een beetje dezelfde films. Dat geldt zeker voor Midnight in Paris , een romantische fantasie over een succesvolle Hollywoodscenarist annex would-be romancier, die samen met zijn verloofde en dier familie op vakantie is in Parijs.
Et voilà , nog maar eens een koppel uit de beau monde, in casu Gil (Owen Wilson) en Inez (Rachel McAdams). En net als de protagonisten in To Rome with Love of Vicky Cristina Barcelona slapen ze in luxueuze hotels, eten ze in dure restaurants en staan ze voortdurend op gespannen voet met elkaar terwijl ze druk over kunst en hun angsten en neuroses praten.
Van deze onvervalste liefdesbrief aan de lichtstad gaat ook een verfrissende magie uit. Allens tweeënveertigste film, bekroond met een Oscar voor beste originele scenario, is ook als een charmante tijdreiskomedie geconcipieerd. Elke avond om klokslag middernacht wordt Gil – en Wilson is verrassend sterk als Allens alter ego – door een magische Peugeot uit de jaren 1920 opgepikt. Die voert hem dan naar het feestelijke Parijs van de jazz age, waar hij naast zijn literaire helden zoals F. Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway, Gertrude Stein en T.S. Eliot ook kunstenaars als Picasso en Dalí ontmoet. In een van de betere gags van de film pitcht Gil zelfs aan een verbaasde Buñuel het idee voor diens klassieker El ángel exterminador . Ook erg geslaagd: Marion Cotillard als Picasso’s maîtresse, die van de belle époque droomt.
Allen is helemaal geen nostalgische geest die beweert dat het verleden beter is of dat Parijs één groot levend museum is. Hij suggereert eerder dat het beter is om in je dromen én in het heden te leven. Niets wereldschokkends, maar als Allen dat met verfijnde smaak en dito magie doet zoals hier , blijft het genieten.
Luc Joris
