Tv-tip: ’20th Century Women’, een intieme tragikomedie over opvoeden, puberteit en punkclubs

Een heerlijke tragikomedie met gesatureerde popartkleuren en een verrassende, collage-achtige structuur.

De eigenwijze, kettingrokende Dorothea (Annette Bening) probeert in het Santa Barbara van 1979 haar door opspelende hormonen geplaagde tienerzoon Jamie (Lucas Jade Zumann) alleen op te voeden. Om hem te helpen een man te worden schakelt ze de hulp in van twee jongere vrouwen, ook al zou de beminnelijke William (Billy Crudup), een handige kerel die Dorothea in ruil voor kost en inwoning helpt bij de restauratie van haar vervallen huis, die rol perfect kunnen invullen.

Een van die vrouwen is Abbie (Greta Gerwig), een zoekende studente fotografie die bij Dorothea een kamer huurt. De andere is Jamies beste vriendin en leeftijdsgenote Julie (Elle Fanning), een wispelturige jongedame die ’s nachts via een stelling in Jamies kamer klimt en bij hem in bed stapt. Daar drijft ze hem tot wanhoop door hem in detail te vertellen over de seks die ze met andere jongens heeft gehad. De dames stoppen Jamie feministische literatuur toe, en al snel weet hij ook alles over zwangerschapstesten, raakt hij in een vechtpartij verwikkeld na een discussie over clitorale stimulatie en drijft hij alsmaar verder van zijn moeder weg.

Mike Mills, de echtgenoot van kunstenares, schrijfster en regisseuse Miranda July, maakte in 2010 met Beginners een film over zijn vader, die als vijfenzeventigjarige uit de kast kwam als homoseksueel. 20th Century Women is zijn eerbetoon aan zijn moeder en de sterke vrouwen die hem hebben opgevoed of geïnspireerd in zijn jeugd. Zijn intieme, doorleefd vertelde film is echter meer dan een portret van een matriarchaat, een ongewoon huishouden of de moeilijke band tussen de ongrijpbare Dorothea en de rebelse Jamie.

Mills, die ook de fameuze I Am Easy to Find-clip van The National regisseerde, is een enorme muziekliefhebber, en die passie vertaalt hij in 20th Century Women naar het scherm. Zo neemt Abbie Jamie mee naar de punkclub Baudelaire, wordt er vrolijk gediscussieerd over het verschil tussen de ‘art fag’-muziek van Talking Heads en hardcore à la Black Flag en barsten de personages regelmatig nouvelle-vaguegewijs spontaan in dansen uit.

Voeg daar nog de gesatureerde popartkleuren en een verrassende, collage-achtige structuur aan toe, en je krijgt een heerlijke tragikomedie.

20th Century Women

Vrijdag 17/7, 22.25, NPO3

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content