Marvel’s The Defenders bewijst dat de Avengers-formule beter werkt op televisie

Vanaf vandaag kan je op Netflix kijken naar het eerste seizoen van Marvel’s The Defenders: een samenwerking van Daredevil, Jessica Jones, Luke Cage en Iron Fist. Een superserie over superhelden dus, en het werkt.

Weinig dingen waar 2017 minder nood aan heeft dan aan nog meer superhelden. In de bioscoopzalen bombardeert Gal Gadot, de amazone in kassahit Wonder Woman, u plat. U maakt er ook kennis met de nieuwe Spider-Man Tom Holland, al de derde incarnatie van Spinnemans sinds Tobey Maguire in 2002 het spandexpakje aantrok.

Op het kleine scherm flitsen The Flash en Supergirl voorbij. En dankzij de samenwerking met Marvel heeft ook Netflix vier paradepaardjes op stal: de blinde burgerwacht Daredevil (Charlie Cox), de grofgebekte privédetective Jessica Jones (Krysten Ritter), de ijzersterke Luke Cage (Mike Colter) en de steenrijke martialartskoning Iron Fist (Finn Jones).

In afwachting van nieuwe soloseizoenen bundelen die vier nu de krachten als The Defenders. Doet dat een belletje rinkelen? Logisch. Enkele jaren geleden veranderde Marvel het gezicht van franchisefilms met The Avengers, zes Marvelhelden in een soort teambuildingevent. Sindsdien probeert iedereen die succesformule na te bootsen.

Come as you are

Een superserie over superhelden kon dus niet uitblijven. Net dat maakt van The Defenders zo’n interessant experiment. Want kun je het bioscoopconcept van The Avengers eigenlijk wel vertalen naar een tv-serie? Ja.

Meer nog: je kunt zelfs verder gaan. In een nichetelevisiereeks kom je nu eenmaal met veel meer weg dan in een blockbuster op het witte doek. The Defenders zijn complexer, meer egocentrischer en tegendraadser dan het gemiddelde filmsterrenteam. Hun krachten zijn geen gimmicks die in trailers gepompt moeten worden, hun pakjes geen Halloweenkostuums in spe, de logo’s geen brooddozenmateriaal.

Het is met het eerste seizoen van The Defenders zoals met het Nirvana-nummer dat in de trailer werd gebruikt: ‘Come as you are.‘ Dit zijn meer mensen dan het helden zijn. Voortdurend zijn ze bezig met hun eigen problemen of zorgen.

Herrie in Hell’s Kitchen

Begrijpelijk dus dat het in Marvel’s The Defenders een tijdje duurt voor hun wegen elkaar kruisen. De serie pikt in op de laatste aflevering van het eerste seizoen van Iron Fist. Verrassende keuze wel, en gedurfd: Fin Jones’ vertolking van Iron Fist is de zwakste van de vier individuele series en werd zowel door critici als het publiek gehekeld. Een mens zou voor minder meteen stoppen met kijken.

Maar het werkt. De man met de bijzondere knuisten is verwikkeld in een intens gevecht in een Cambodjaans riool. Hij is op zoek naar de mysterieuze Hand. ‘De oorlog speelt zich niet hier af, ‘ zegt een stervende informant, ‘je moet in New York zijn’.

En dat brengt ons gelukkig heel snel naar Hell’s Kitchen, waar Jessica Jones uit een bar geschopt wordt terwijl Luke Cage op hetzelfde moment, met de hulp van een vriend van Daredevil, de gevangenis verlaat. Ook hier stralen vooral Jessica Jones en Daredevil: haar bijtende nonchalance en zijn getormenteerde goedheid vormen samen perfect die melancholieke realiteit van het superheldendom. Zij zijn de Iron Man en Captain America van The Defenders, zeg maar.

Netflix bloat?

Speelt ook in het voordeel van The Defenders: de lengte; acht afleveringen maar. De term ‘netflix bloat’ is bijna alleen door Daredevil, Jessica Jones, Luke Cage en Iron Fist gangbaar geworden. Ieder van hun series bevatte dertien afleveringen. Dat zijn te veel episodes om hun verhaal echt spannend te maken. De interessante psychologie van personages als Jessica Jones, met voorsprong dé parel van de hele Marvelkliek, kan dat aan. Een fletse Iron Fist daarentegen valt radicaal door de mand.

Intussen duikt een nieuwe vijand op, en die lijkt verdacht veel op Sigourney Weaver (Alien). New York dreigt van de kaart geveegd te worden. De verhaallijnen smelten samen. De neuzen komen in dezelfde richting te staan. En uiteindelijk blijken The Defenders een schitterende match. Ja, zelfs Iron Fist. Ze zijn minder braaf dan de goedsullige Avengers – en precies daarom een pak plezanter om naar te kijken.