Recensie: Publiek Geheim II

De eerste aflevering van het tweede seizoen van Publiek Geheim was een voltreffer.

Elke dinsdag, Canvas ****

Canvas had in 2010 op het vlak van documentairereeksen een bijzonder gezegend jaar, met onder meer Belga Sport, Paper Trails, Vormgevers enzovoort. Een van de beste nieuwkomers was Publiek Geheim, de tegelijk informatieve en onderhoudende serie waarin Sven Speybrouck enkele verborgen pagina’s uit de Belgische geschiedenis blootlegde.

Het tweede seizoen – dat de VRT in een uitzonderlijk gulle bui al besteld had nog voor het eerste van start ging – stond dus met stip in onze agenda genoteerd. Ook al sprak het onderwerp van de openingsaflevering niet meteen tot de verbeelding. Speybrouck trok namelijk naar het Sint-Annabos in Antwerpen, waar de Amerikanen tijdens WO2 een legerkamp hebben gehad en geef toe: een tijdelijk kamp van het Amerikaanse leger, dat klinkt toch minder spannend dan pakweg een bunker uit de Koude Oorlog.

Publiek Geheim slaagde er echter snel in onze lichte scepsis te overwinnen. De eerste minuten, waarin Speybrouck met een speciale hovercraft naar ondergrondse resten zocht, waren nog wat overbodig, maar zodra het ging over het dagelijkse leven in het kamp van toen, werd het erg interessant. Via getuigenissen van een experte, een ex-soldaat en enkele toenmalige bewoners van Antwerpen werd een boeiend beeld geschetst van het reilen en zeilen in kamp Top Hat, een dorp in de stad met een eigen bakkerij, een bioscoop, medische faciliteiten enzovoort.

De reportage ging vooral over hoe aangenaam het leven in Top Hat was voor de soldaten en over de ‘petite histoire’ in de rand – een ondernemend Antwerpenaar had bijvoorbeeld speciale Top Hat-sigaretten op de markt gebracht – maar er was toch ook aandacht voor de donkere kanten van het kamp. De onverholen racistische houding van de blanke soldaten tegenover hun zwarte collega’s bijvoorbeeld, of het stuitende gedrag van de sommige Yankees in Antwerpen zelf. Een getuige omschreef de soldaten ronduit als ‘varkens’ en vertelde over hoe ‘aankomende meisjes’ door hen wel eens in het korenveld werden getrokken – een passage waarbij we toch even moesten slikken en eigenlijk onwillekeurig moesten denken aan Irak vandaag.

Publiek Geheim slaagde er opnieuw in om een weinig bekend stukje Belgische geschiedenis tot leven te wekken en meer dan een halfuur lang uitermate boeiend te houden. Als wij de VRT waren, we hadden al een derde seizoen besteld.

Stefaan Werbrouck

Wat vond u van Publiek Geheim? Laat het weten!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content