My Name Is… brengt een imitatie van De Soundmix Show, met een vleugje Idool en X-Factor in de mix gegooid om het allemaal wat moderner te laten lijken.
Met onder meer De Juiste Prijs, BananaSplit en Vissershaven – een docusoap waarvoor de beelden al een paar jaar geleden werden geschoten – wordt dit najaar de definitie van ‘een nieuw programma’ nog wat verder opgerekt.
Ook My Name Is… past in dat rijtje: deze zaterdagse show op vtm is namelijk het vervolg op My Name Is Michael, de ietwat smakeloze talentenjacht waarin men op zoek ging naar de beste vervanger van Michael Jackson, alleen wordt het veld nu opengetrokken en mogen alle imitators hun kunnen laten zien voor de vierkoppige jury. Met andere woorden: My Name Is… brengt een imitatie van De Soundmix Show, met een vleugje Idool en X-Factor in de mix gegooid om het allemaal wat moderner te laten lijken.
In de eerste aflevering zagen we dus weer dezelfde stoet ‘kleurrijke’ kandidaten passeren die we in alle talentenjachten de afgelopen jaren hebben gezien, alleen waren ze ditmaal vermomd als de man of vrouw die ze in het diepst van hun gedachten wilden zijn. En de jury zat erbij en keek ernaar, en liet af en toe een grappige opmerking noteren – zoals toen de Nederlandse musicalspecialist Albert Verduyn tegen een would-be-Marilyn Monroe zei: ‘Zelfs het feit dat ze niet echt goed kon zingen, heb je heel goed nagedaan.’
Kortom: zelfs het feit dat De Soundmixshow niet echt heel goede tv was, hebben ze geweldig nagedaan.
Stefaan Werbrouck
