‘Tuca & Bertie’ is ‘BoJack Horseman’, maar van voor hippe en alle andere vogels

© HBO

Netflix boort met Tuca & Bertie alweer een nieuwe niche aan: ornithologen. De animatiereeks van Lisa Hanawalt (productiondesigner van BoJack Horseman), met een toekan en een zanglijster in de hoofdrollen, is bovendien op het lijf geschreven van zelfbewuste jonge vrouwen die weleens wat anders willen dan een sprekend paard.

Tuca en Bertie zijn twee dertigers die in de metropool Birdtown in hetzelfde appartementsblok wonen. Tot voor kort betrokken ze zelfs een en hetzelfde appartement, maar Bertie heeft Tuca naar een verdieping hoger verbannen omdat ze gaat samenwonen met haar vriend, de ietwat saaie architect Speckle. De hartsvriendinnen, die allebei met een milde quarterlifecrisis kampen, zijn elkaars tegenpolen. De eerste is een onbezonnen, werkloze meid met een grillig liefdesleven, de tweede een onzekere data-analist die wil settelen. Tuca is ook een toekan, Bertie een zanglijster en de architect een roodborstje, waardoor je van een op het eerste gezicht generische sitcom in een licht gestoorde animatiereeks belandt. Drie pogingen om op deze vreemde vogel een etiket te kleven.

1. Sex and the City voor millennials

‘Op het gebied van feminisme en empowerment schoten we tekort. Moesten we nu echt alle vier blank, mager en rijk zijn?’ Cynthia Nixon, die in Sex and the City advocate Miranda speelde, liet vorige week in een interview met Indiewire een weinig flatterend licht schijnen op de iconische HBO-reeks die van haar een ster maakte. Ze noemde de portrettering van de vriendinnen Miranda, Carrie, Samantha en Charlotte tekenend voor het feminisme uit dat tijdperk, en hekelde de nauwe grenzen van hun leefwereld. ‘De enige die je met een beetje goeie wil een arbeider kon noemen, was mijn vriend Steve, een barman.’

Alle sterren moeten precies op u0026#xE9;u0026#xE9;n lijn staan voor een interessante pitch van een vrouw groen licht krijgt.

Aan diversiteit geen gebrek bij Tuca & Bertie. In Birdtown, dat een onmiskenbare New York City-vibe heeft, wonen honden en katten naast elkaar, houden planten schildpadden als huisdier en leggen toekans het zowel met gieren als met chimpansees aan. Dat neemt niet weg dat de toekan en de zanglijster net als het viertal uit Sex and the City extreem zelfbewust zijn en de hele tijd walnootlattes slurpen, en dat de first-world problems niet van de lucht zijn. Je kunt de reeks dan ook als ‘Sex and the City voor millennials’ slijten, zij het enkel bij niet-millennials.

2. BoJack Horseman met een feministische agenda

Beetje gemakkelijk maar niet onlogisch, aangezien ook die succesreeks door beesten wordt bevolkt. BoJack Horseman-brein Raphael Bob-Waksberg is executive producer van Tuca & Bertie en Lisa Hanawalt, die de reeks bedacht, werkt voor het pratende paard als productiondesigner.

In een portret in The New Yorker omschrijft Hanawalt zichzelf als een mix van Tuca en Bertie. De zelfverzekerde, hyperkinetische toekan is de helft die in haar werk op de voorgrond treedt. De angstige zanglijster met weinig sociale vaardigheden is Lisa in het echte leven. Ze bekent dat ze in haar beginperiode bij BoJack Horseman elke dag moest vechten om niet over te geven op de werkvloer. ‘De enige plek waar ik me ooit veilig had gevoeld, was achter mijn tekentafel. Het idee dat ik mensen plots recht in het gezicht moest kijken en luisteren naar wat ze te zeggen hadden, maakte me doodsbang.’

Vooral als de personages door de straten van Birdtown flaneren, bekruipt je de lust op de pauzeknop te drukken en alles eens goed in je op te nemen.

Hanawalt is trots op BoJack, maar dat neemt niet weg dat haar eigen reeks geïnspireerd is door de nood aan vrouwelijk perspectief – zowel in als buiten beeld. ‘Ik ken een heleboel vrouwen die interessante shows pitchen, maar het lijkt alsof eerst alle sterren op één lijn moeten staan voor een van hun ideeën eens groen licht krijgt.’ Haar agenda komt tot uiting in het team achter Tuca & Bertie (voornamelijk vrouwen), het uitzicht van de serie (zelfs de gebouwen hebben borsten) en vooral in de avonturen van de toekan en de zanglijster. In het volle besef dat we ons op glad ijs begeven: daar gaan Tuca & Bertie al eens uit de bocht. De aflevering waarin Bertie op het werk wordt lastiggevallen door Dirk de haan en haar ene borst uit protest opstapt, is een toppertje, maar op andere momenten is Tuca & Bertie weleens minder geïnspireerd dan cultureel correct. Gelukkig er is altijd wel een grap of visuele spitsvondigheid die je weer bij de les brengt.

3. Broad City, maar dan getekend

Waarmee we meteen bij de kracht van de reeks komen: ze is getekend. Volgens sommige critici lijkt Tuca & Bertie net iets te goed op Broad City, een populaire sitcom die van 2014 tot maart van dit jaar op Comedy Central liep en bemand werd door twee jonge vrouwen die ook niet op een issue – persoonlijk of politiek – meer of minder keken. Maar die show had niet die vrolijk makende animatie, de kinetische, op springerige beats gemonteerde visuals die Tuca & Bertie vleugels geven. Er is altijd ruimte voor een surreëel intermezzo en meer dan eens, vooral als de personages door de straten van Birdtown flaneren, bekruipt je de lust op de pauzeknop te drukken en alles eens goed in je op te nemen. Dan valt pas echt op dat Hanawalt, die begonnen is als tekenaar van undergroundcomics, de geest van haar vroege werk is trouw gebleven. Tel daar de grote snavels bij van comediennes Tiffany Haddish (Tuca) en Ali Wong (Bertie) – qua vrouwelijke star power kun je op dit moment haast niet hoger scoren – en je krijgt een frisse show met groeipotentieel, die met twee poten in 2019 staat.

Tuca & Bertie

Nu op Netflix.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content