Seks, drugs en dickpics: hoe ‘Euphoria’ tieners laat denken en ouders laat zweten

© .
Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Met Euphoria waagt HBO zich voor het eerst aan een tienerreeks. Het resultaat is een donkere, eerlijke dramaserie voor pubers met een oog voor kwaliteit.

Euphoria is op veel vlakken heel erg 2019. De soundtrack herbergt nummers van Tommy Genesis, Megan Thee Stallion, Maliibu Miitch en Jorja Smith. De jongelui dragen sporttruitjes van Kappa. Er zijn Xanax-pillen, extreem veel dickpics en kinderen met gezichtstattoos. Maar het meest eigentijds is de manier waarop de door Drake geproduceerde HBO-reeks onderwerpen als homo- en transseksualiteit, seks, drugs en mentale gezondheid aansnijdt. Namelijk met een ongekunstelde evidentie.

De achtdelige youngadultserie, gebaseerd op de gelijknamige Israëlische reeks, volgt een groepje Amerikaanse tieners dat zich al feestend, snuivend, vrijend en instagrammend doorheen de middelbareschooltijd worstelt. Skins, maar dan anno 2019 – zoiets. Centraal staat de zeventienjarige Rue (voormalig Disney Channel-ster Zendaya), die net terug is van een ontwenningskliniek maar duidelijk niet de bedoeling heeft om clean te blijven, want alleen drugs kunnen haar angstige brein temperen. Verder wordt de reeks bevolkt door een gespierde eikel die vrouwen steevast met ‘bitch’ of ‘slut’ aanspreekt, een mysterieuze new girl in town, een mollige maagd en een kliekje populaire meisjes die zich voornamelijk zorgen lijken te maken over de grootte van hun borsten.

Euphoria is ook geschikt voor volwassenen. Kijk alleen niet samen met uw kinderen.

En toch weet Euphoria de clichés van het high school-drama te omzeilen.

Rue is biracial en valt op meisjes, maar noch zij, noch haar omgeving lijkt daar een punt van te maken. Er is Jules, die naast een complexe jonge vrouw, modeliefhebber en Grindr-fan ook transgender blijkt. De populaire meisjes zijn helemaal niet zo gemeen en oppervlakkig als in de gemiddelde tienerreeks. En de mollige Kat heeft evenveel complexen als haar magere vriendinnen en experimenteert als camgirl. Anno 2019 zouden dat niet langer statements mogen zijn, en de reeks lijkt in de eerste vier afleveringen dan ook niet van plan om statements te maken.

Bovendien weigert de reeks Larry Clark-gewijs om jonge kijkers te betuttelen en schetst ze een portret van generatie Z waarbij ouders allicht het angstzweet van hun voorhoofd voelen druppen. Zeker, drugs maken je kapot, maar ze zijn ook ‘kind of cool’ als je ze op de juiste manier gebruikt. Natuurlijk vertroebelt porno onze visie op seks, maar waar moet je anders bij masturberen? En uiteraard bestaat het risico dat je naaktfoto’s op pornosites belanden, maar dat wil niet zeggen dat je er beter geen verstuurt. ‘Het is 2019. Tenzij je amish bent zijn naaktfoto’s de munteenheid van de liefde’, klinkt het ergens in de eerste aflevering. Weet u meteen waarmee uw puberkinderen bezig zijn. In het slechtste geval levert die aanpak gitzwarte, verontrustende scènes op die (te) jonge kijkers kunnen verwarren en waar Twitter allicht zijn klauwen in zal zetten, in het beste geval vertelt Euphoria meer over de complexiteit van seksuele relaties dan al uw lessen seksuele opvoeding samen. U krijgt zelfs een micropenis te zien!

Het had heel fout kunnen aflopen met Euphoria. Met scenarist en regisseur Sam Levinson zat er namelijk een witte, heteroseksuele cisman aan het stuur. Hij kon dan wel teren op zijn eigen ervaringen als ex-drugsverslaafde, voor zowat alle andere materie moest hij het buiten zijn comfortzone zoeken. Al bewees hij vorig jaar nog met het polariserende Assassination Nation goed overweg te kunnen met provocatie, sterke vrouwenrollen, zwarte humor en vlijmscherpe sociale kritiek.

Dat Levinson erin slaagt een genuanceerde visie op seksuele identiteit, vrouwelijke vriendschap, mentale issues en body positivity neer te zetten heeft hij evenwel deels te danken aan zijn (voornamelijk vrouwelijke) cast, een indrukwekkende who’s who van acteurs, influencers en (rol)modellen. Naast Zendaya worden de hoofdrollen vertolkt door Alexa Demie (Mid 90s), Storm Reid (When They See Us) en Sydney Sweeney (The Handmaid’s Tale, Sharp Objects). Maar de interessantste rollen (naast die van Rue) zijn weggelegd voor twee veeleer onervaren actrices. Barbie Ferreira, die de rol van Kat op zich neemt, is naast actrice ook plussizemodel en body positivity-activiste, terwijl Jules wordt gespeeld door model en transgenderactiviste Hunter Schafer. Namen die u misschien weinig zeggen, maar die hoogstwaarschijnlijk een jong en divers publiek zullen aantrekken.

Dat HBO zich aan een youngadultreeks waagt, is alleen maar logisch. Het genre hees zich de afgelopen jaren de volwassenheid in met Netflix-reeksen als 13 Reasons Why, The End of the F***ing World en het al even expliciete Sex Education. Pubers blijken namelijk ook oog voor kwaliteit te hebben. Euphoria past in dat rijtje van eigentijdse, complexe televisie op maat van tieners. Niet iedereen zal de reeks appreciëren en sommige kijkers zullen struikelen over de soms radicale benadering, maar Euphoria is in ieder geval heel erg 2019 en pijnlijk herkenbaar. En ja, u mag als volwassene ook naar de reeks kijken. Al raden we u aan om dat niet samen met uw kinderen te doen.

Euphoria

Nu op Play.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content