Creatief Vlaanderen maakt de balans op van de voorbije maanden. Zanger en songbakker Tom Helsen is terug met een kwieke radiohit en een aanhorige plaat, Cupcakes, de eerste van de rest van zijn leven.
Tom Helsen: Voor het eerst ben ik klaar om met een plaat naar het buitenland te gaan. Vroeger geloofde ik nooit dat dat voor mij was weggelegd, en ondertussen werd ik almaar ouder. Maar ik heb geleerd dat dat bullshit is. Het gaat niet om leeftijd of genre, enkel om de liedjes, om melodieën en zanglijnen die mensen raken of die blijven hangen. Dat is net mijn specialiteit. Voor het eerst klopt alles. Vreemd genoeg zonder entourage: ik ben zelf producer, labelbaas, distributeur en promomeisje. (lacht) Zonder stress allemaal.
Dat laatste brengt ons bij een eerste stimulans voor jouw persoonlijke welbehagen: Temptation Island.
Helsen: Ik heb een gezin met vier kinderen. Dat is redelijk intensief. Bovendien steek ik enorm veel tijd en energie in mijn muziek. Als uitlaatklep wil ik mijn verstand kunnen afzetten. In dat opzicht is een onwaarschijnlijk idioot programma als Temptation Island gewoon zalig. (lacht) Ondertussen tweet ik daar ook over. Blijkbaar zijn er heel veel mensen die Temptation Island enkel volgen via Twitter. Een tamelijk nieuw fenomeen, dat ervoor zorgt dat dat programma nóg grappiger wordt.
Maar het moet niet altijd een makkelijk te slikken prakje zijn.
Helsen: Ik ben een waanzinnig grote fan van Twin Peaks. Zonder zeveren: er is de voorbije vijfentwintig jaar geen dag voorbijgegaan zonder dat ik aan Twin Peaks heb gedacht. Als ik in een bos wandel, een stuk taart bestel, ergens rode gordijnen zie hangen, een Sherilyn Fenn-achtige figuur zie voorbijkomen… Toen die nieuwe reeks uitkwam, ben ik beginnen te flippen. Al die acteurs en details die je terugzag, zoals de psychiater met twee verschillend gekleurde brilglazen of die vrouw met haar ooglapje. Ik was ook ik weet niet hoe verliefd op Mädchen Amick, en vijfentwintig jaar later werkt ze nog altijd in die Double R Diner! Hoezeer mensen in die tijdspanne al dan niet veranderen, ook dat was interessant om te zien. Maar de nieuwe reeks is veel zieker. David Lynch heeft teruggegrepen naar zijn eerste film Eraserhead, met die geflipte, donkere zwart-witsfeer.
Over naar jouw vakterrein. Je bent nogal te spreken over Zoutelande, die Moerdijk van een hit van Bløf en Geike Arnaert.
Helsen: Die groep typeert wat ik zo mooi vind aan muziek. Die gasten zijn al even lang bezig als ik, maar zijn er altijd voor blijven gaan. Zo lang volharden en dan beloond worden met een nummer één in België én Nederland … Heel schoon. Zo’n mensen verdienen dat. Ook al is Zoutelande een cover van een Duits nummer, het is heel goed gedaan. Ook bij Crazy van Lost Frequencies & Zonderling is dat zo. Klinkt heel Amerikaans, heel groots, on-Vlaams. Goed, er zitten zes mensen achter die tekst en muziek, maar dat doet er niet toe: die gast kiest zelf voor de goeie song en zanglijn. Ik ben er zeker van dat als hij en ik zouden samenwerken er een wereldhit van komt. (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
