Paul Baeten

‘Een mens kan maar een zekere hoeveelheid ziekelijke leugens aan’

Paul Baeten Columnist bij Knack Focus

‘Sinds Donald Trump verkozen werd, heb ik er een nieuw probleem bij. Ik vermoed dat ik niet de enige ben’, schrijft auteur P.B. Gronda.

De organisatie Te Gek!? heeft momenteel een campagne lopen om hoogsensitiviteit onder de aandacht te brengen.

Ik had een oom die in de jaren negentig zei dat hij hoogsensitief was. Dat klonk toen als iemand die vandaag zou zeggen dat hij in contact staat met leven op Mars.

Een mens kan maar een zekere hoeveelheid ziekelijke leugens aan.

Ik weet niet of er een definitie is, maar ik vat het graag samen als een verhoogde empathie en een hogere ontvankelijkheid voor zowel emotionele als zintuiglijke omgevingsfactoren. Ik denk ook dat het een schaal is en zeker geen tweedeling: weinig mensen zijn totaal ongevoelig, weinig mensen zijn constant en overal hoogst gevoelig. We zitten allemaal tussen die extremen. Maar mensen die van nature hoog op die schaal zitten, die kun je dan gerust hoogsensitief noemen.

Mijn emotionele hoogsensitiviteit was vooral duidelijk in mijn kindertijd, vermoed ik. Het leven heeft me gaandeweg uitgelegd dat het niet is omdat je denkt dat je in harten en hoofden kunt kijken dat je voor iedereen goed kunt doen.

Mijn gevoeligheid aan zintuiglijke prikkels is na tien jaar Italiaans leven wel afgestompt. Mensen zijn doorgaans luid, er wordt geroepen en tv’s staan altijd op maximumvolume. Tafels staan propvol eten bij feesten, iedereen praat door elkaar, geuren ontploffen in dampige keukens, mensen kleden zich iets kleurrijker dan in pakweg Booischot of Wechelderzande.

In het begin moest ik meestal vluchten na een tijd. Ik kwam vaak letterlijk in hoekjes van een afgelegen kamer in het huis terecht, rammelend van de stress.

Maar dat is voorbij. Ik zette een denkbeeldig mengpaneel tussen mijn zintuigen en de buitenwereld, en kan nu door de chaos bewegen zonder al de prikkels te beleven. Ik schuif alle knopjes op het mengpaneel gewoon naar 1 of 2, en kan er met een maskerende glimlach en een lage hartslag bij zitten.

Sinds Donald Trump verkozen werd, heb ik er een nieuw probleem bij. Ik vermoed dat ik niet de enige ben.

Hoogsensitieve personen zijn het soort mensen die net voor of net na een ruzie of een confrontatie de sfeer in de kamer proeven en last krijgen van hoofdpijn, hun darmen of hun gemoed.

Niet alleen vanwege die figuur zelf, maar vanwege de tijdsgeest die hij met zich meebrengt.

Nu hoorde ik bijvoorbeeld weer iemand op de radio, een Amerikaan, die na shooting nummer zoveel nog maar ’s de voordelen van breed beschikbare oorlogswapens opsomde. ‘O, maar als er iemand een wapen had gehad, dan hadden ze de schutter zo neergelegd, en waren er minder doden.’

Een mens kan maar een zekere hoeveelheid ziekelijke leugens en gekochte meningen aan. Mijn punt van weerstand ligt duidelijk achter ons.

Deze week verwijderde ik de Twitter-app, waar het op dat moment al twee dagen over ‘kerst- dan wel wintermarkt’ ging, van mijn telefoon. Ik lees het geraas nu wel – net zoals mijn mails trouwens – na het ontbijt en voor het avondeten.

Hoogsensitieve personen zijn het soort mensen die net voor of net na een ruzie of een confrontatie de sfeer in de kamer proeven en last krijgen van hoofdpijn, hun darmen of hun gemoed. Voor je denkt dat ik mezelf of anderen magische krachten wil toedichten: elke gezinshond ter wereld zal hetzelfde doen. Je mag er niet aan denken wat die beesten zouden denken als ze ons konden verstaan. Trots zouden we er niet op zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content