Dingen waar u doorheen moet vooraleer u Netflix uitgekeken hebt

Proefondervindelijk samengesteld. (Het is niet dat we iets beters te doen hebben.)

BLOWN AWAY

Wat? The Great British Bake Off, maar dan voor glasblazers.

U ooit afgevraagd waarom er nog geen realityreeks voor glasblazers bestond? Wij ook niet, Netflix blijkbaar wel. In het Canadese Blown Away nemen tien ambitieuze glasblazers het tegen elkaar op voor een prijs van 60.000 dollar en – wij verzinnen dit niet – de titel ‘Best in Blow’. Dat doen ze met een indrukwekkende sérieux. In de eerste aflevering vertelt een ietwat ruige deelnemer dat glas hem op het rechte pad houdt. Hij lijkt dat te menen. De sculpturen krijgen titels als No Peace without Struggle en Existential Awakening. Op een gegeven moment omschrijft iemand haar hoopje glas zelfs als ‘een representatie van het idealisme van de jonge artiest terwijl die te maken krijgt met de gruwel en worstelingen van de aidscrisis’. Om maar te zeggen: de deelnemers lijken staalhard te negeren dat ze in een compleet absurd televisieformat zitten. Maar het geschiftst is dat Blown Away niet eens slechte televisie oplevert. Gesmolten glas blijkt een groot ASMR-gehalte te hebben, het geluid van brekend glas was nog nooit zo zenuwslopend en na vijf afleveringen vinden wij het volstrekt normaal dat iemand een fannypack uit glas maakt. Kan ook aan ons gebrek aan sociaal contact en frisse lucht liggen.

Uitgekeken? Geen nood, de markt van nichereality is verrassend groot. Onze aanrader:Skin Wars, een vergelijkbare wedstrijd voor bodypainters.

TEST PATTERNS

Wat? Een reeks om uw geluids- en beeldinstellingen te testen.

Eigenlijk dient de reeks om uw geluids- en beeldinstellingen te controleren, maar u kunt de vier seizoenen perfect bingen zonder iets bij te leren. Al moeten we toegeven dat Test Patterns in dat geval wel de meest complexe, langste en saaiste Netflix-reeks ooit is. Het concept: een robotstem telt keer op keer van 0 tot 59, terwijl uw scherm wordt ingepalmd door abstracte lijnen, kleurvlakken en een foto van een kind dat met plastic muziekinstrumenten speelt. Hoe langer u kijkt, hoe meer vragen de reeks oproept. Wie is dat kind? Waarom zijn hier vier seizoenen van? Waarom blijf ik hiernaar kijken? Welke dag is het? Is dit hoe ik mijn tijd wil spenderen?

Uitgekeken? Check zeker ook Sparks, een kortfilm over een bouwwerf met als doel uw beeldkwaliteit te testen. In tegenstelling tot Test Patterns verliest u daarmee slechts drie minuten van uw leven.

EMO THE MUSICAL

Wat? High School Musical voor emo’s.

Het is niet helemaal duidelijk of Emo the Musical een parodie op slechte musicals of gewoon een slechte musical is. De pitch: Ethan is een bleke jongen met een zwartgeverfde bles, een choker en een trui met het opschrift ‘lonely’ – een emo dus, mocht u daar nog aan twijfelen – die na een zelfmoordpoging zijn chique privéschool inruilt voor het minder chique Seymour High. Daar probeert hij lid te worden van Worst Day Ever, een schoolband waarvan de leden eruitzien alsof de jaren tien nooit hebben plaatsgevonden en Panic! at the Disco nog bijdetijds is. Tegelijk wordt hij verliefd op zijn tegenpool: de levenslustige, christelijke Trinity. Wat volgt, is een soort Romeo en Julia, maar dan met eyeliner, ongemakkelijke liedjes en dubieuze moppen over depressie en zelfmoord. Het hoogtepunt van Emo the Musical is het nummer Would Jesus Have Been an Emo?, waarin Trinity de gevleugelde woorden ‘He felt the pain of all mankind / Emo’s do that all the time’ zingt. Dat zegt genoeg.

Uitgekeken? Bekijk dan Holy Camp!, een Spaanse musical over twee tienermeisjes met een voorliefde voor reggaeton die onverwacht god vinden tijdens een nonnenkamp.

MOVING ART

Wat? slow televisie voor natuurliefhebbers.

Moving Art is een beetje als Zomerbeelden, maar dan in betere kwaliteit en met Machu Picch Namelijk: een montage van mooie natuurbeelden. Niets meer, niets minder. Geen verhaallijn, voice-over of educatieve insteek. Alleen bewegende plaatjes van onze mooie planeet en generische ambient. Iedere aflevering draait om een bepaald thema, van watervallen over bloemen tot dolfijnen. Ideaal op de achtergrond tijdens het studeren, werken, lezen of koken. Of om effectief naar te kijken, als u niets beters te doen hebt. Zo ziet u toch nog iets van de wereld deze zomer. Volgens Reddit is Moving Art trouwens uitermate geschikt om stoned te bekijken. We geven het maar mee.

Uitgekeken? Tijdens de koudere avonden kunt u zich opwarmen aan Fireplace, een knisperend virtueel haardvuurtje.

FLINCH

Wat? Het experiment van Milgram, maar dan met banjomuziek en zonder enig doel.

Het concept van Flinch is even eenvoudig als krankzinnig. Acht deelnemers komen samen in een Ierse schuur, waar ze allerlei stresserende situaties ondergaan zonder te bewegen. Doen ze dat toch, dan worden ze gestraft. Meestal door middel van elektrocutie, maar ook waterboarding en middeleeuwse marteltuigen passeren de revue. In een van de afleveringen krijgen de deelnemers een wasmachine naar hun hoofd geslingerd om vervolgens net niet te verdrinken in een bad vol smurrie. Daar wordt dan heel hard om gelachen. Om de een of andere reden klinkt op de achtergrond ook steevast vrolijke banjomuziek en gejodel. Voor wie geen sadist is, komt dat nogal raar over. Het grootste probleem van Flinch is evenwel dat alles volstrekt willekeurig lijkt te gebeuren. Er zijn geen regels, niemand legt uit wat nu eigenlijk het doel van het programma is en de hosts (van wie eentje trouwens de stem van Too Hot to Handle is) lijken het zelf niet helemaal te snappen. O, en er valt niet eens iets te winnen. Flinch haat zijn deelnemers heel, heel hard.

Uitgekeken? InAwake: The Million Dollar Game moeten deelnemers met een acuut slaapgebrek allerhande nutteloze taken uitvoeren. Iets minder gevaarlijk, en er valt één miljoen dollar te winnen.