Alles over KVS

Vijfentwintig jaar geleden overleed de legendarische Amerikaanse rapper Tupac Shakur. Het Antwerpse collectief Jr.cE.sA.r ensceneert, samen met de Brusselse KVS en het Nederlandse NNT, een vlammende ode aan de man. In Who's Tupac? ontbrandt de woede over racisme bovenal in stomende songs.

Op 8 april kondigde KVS aan om vanaf 26 april te heropenen, toestemming of niet. In de daaropvolgende weken kreeg de Brusselse schouwburg groen licht - de voorstellingen behaalden, na een knap staaltje lobbywerk, het label 'testevenementen' - en gisteravond was de zaal voor het eerst weer de thuis van twee topacteurs en vijftig toeschouwers.

Theatermaker Salim Haouach speelt in The One (et Demi) Man Show van KVS en Ras El Hanout een zelfingenomen radiopresentator die compleet uit de lucht valt als een ex hem van verkrachting beschuldigt... Het stuk is brandend actueel maar mocht origineler uit de hoek komen.

Lisbeth Gruwez mixt in Piano Works Debussy haar ervaring als balletdanseres, hedendaagse choreografe en vrouw met de ziel van een vrijgevochten meisje met de door Claire Chevallier gespeelde pianoklanken van Claude Debussy. Beide dames serveren een letterlijk en figuurlijk goudglanzend pareltje.

Bruno Vanden Broecke en Valentijn Dhaenens gooiden hun schrijf- en acteertalent samen, voegden daar hun fascinatie voor artificiële intelligentie aan toe en brouwden Jonathan, een stuk als een verbijsterend én geestig dominospel dat je sprakeloos maar niet zonder lege handen naar huis stuurt.

Regisseur Frédérique Lecomte trok deze zomer met negen Belgische acteurs naar het Congolese Goma om een muziektheatervoorstelling over én met gewezen kindsoldaten te maken. Het stuk vonkt in de openlucht, maar wankelt in een zaal.

Antwerps theatergezelschap FC Bergman neemt het haast onleesbare 'JR' van William Gaddis onder handen. Daarvoor bouwen ze een vier verdiepingen hoge toren op scène, betrekken ze een aardig aantal acteurs en figuranten bij het stuk en versmelten ze theater met cinema. Megalomaan of geniaal?

Speechschrijver bij de Europese Commissie Vincent Stuer en acteur Valentijn Dhaenens leveren een dijk van een theatermonoloog af over het machtsgeile, zelfingenomen carrièrebeest dat de (top)politicus is. Het resultaat is een puike solo, maar ook een ongevaarlijke.