Review: Tender Son – The Frankenstein Project

Schrik niet wanneer je meegenomen wordt op een bizarre trip langs freudiaanse symbolen en monsterlijke archetypes.

Wist de jonge Hongaar Kornel Mundruczo zich met de operafilm Johanna en de hypnotiserende parabel Delta de voorbije jaren tot de troonsopvolger van überminimalist Bela Tarr te kronen, dan is zijn derde langspeler helaas een stuk diffuser.

Daarvoor baseert Mundruczo — die voor het eerst zelf de hoofdrol speelt — zich op Mary Shelley’s Frankenstein, al hoef je daarom nog geen gotische of historische huivertrip te verwachten.

Wat begint als een tragikomische véritévertelling over een regisseur die een geschikte acteur zoekt voor zijn nieuwe reality-project laat Mundruczo langzaam muteren tot een visueel en narratief uitgebeende fabel over verloren onschuld en het monster in ieder van ons.

Dat monster blijkt een jong, emotioneel onbewogen weeskind te zijn dat tijdens een castingsessie zijn tegenspeelster vermoordt en daarna tegen zichzelf en de politie beschermd wordt door zijn voormalige adoptiemoeder, tevens de huisbazin van het groezelige gebouw dat door de regisseur werd afgehuurd.

Net als in Delta kiest Mundruczo voor een soort fysiek symbolisme dat meer vragen oproept dan antwoorden biedt, terwijl van zijn mise-en-scène ook dit keer een robuuste kracht uitgaat. Schrik dan ook niet op wanneer je langzaam meegenomen wordt op een bizarre trip langs freudiaanse symbolen en monsterlijke archetypes, al blijft het iets te gezocht artistiekerig en monotoon om echt te beklijven of te ontroeren.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content