Recensie: Lovelace

Wie was Deep Throat koningin en pornomartelares Linda Lovelove nu écht? Deze brave biopic onthult alvast maar weinig.

Linda Lovelace werd op slag wereldberoemd toen ze in 1972 haar keel openzette in Deep Throat, nog steeds de ultieme pornoklassieker en de meest lucratieve seksfilm aller tijden. Nochtans was het niet de kinderdroom van loslippige Linda om de pin up van de seksuele revolutie te worden, laat staan dat ze veel lol beleefde aan haar boogie nights.

De regietandem Epstein en Friedman (bekend van de docu’s The Life and Times of Harvey Milk en The Celluloid Closet) baseerde zich op Lovelace’s autobiografie Ordeal en volgen in deze onderhoudende maar geenszins clichévrije en soms stroef geregisseerde biopic dan ook vooral haar lezing van de feiten.

Hoe de jonge preutse Linda in de porno wordt gepusht door haar gewelddadige echtgenoot annex pooier Chuck Traynor en hoe de kinky fun langzaam plaats maakt voor echtelijk geweld, misbruik en manipulatie vormt dan ook de dramatische ruggengraat van deze dubbelzinnige blik achter de coulissen van de porno, met aandoenlijk veel overgave plus zelfs wat blootscènes neergezet door Hollywood-honneponnetje Amanda Seyfried.

Niks om stijf enthousiast van te worden, maar toch best aardig met bijrolletjes voor Sharon Stone als Linda’s strenge moeder en James Franco als Playboybaas Hugh Hefner.

Dave Mestdach