Podiumfestivals: jong en bont

De programma’s van enkele grote podiumfestivals ogen jong, multimediaal en geëngageerd. Een overzicht (en aanbeveling om een stevige kampeeroutfit aan te schaffen).

Wanneer de krokussen schieten en de vogels van pure bronstigheid tegen de ramen knallen, dan zijn de programmatoren van de drie grootste podiumfestivals in eigen land en de ons omringende landen er als de kippen bij om hun nieuwbakken festivalprogramma publiek te maken.

Het Amsterdamse Holland Festival beet enkele weken geleden de spits af en zet, net als het Festival d’Avignon, in op grote namen. Terwijl het Festival d’Avignon the place to be is voor de theaterveelvraat (waarover later meer), is Holland Festival eerder het festival voor toeschouwers die nieuwsgierig zijn naar hoe (klassieke) muziek tot inspiratiebron en bouwsteen van exquis theater dient. In juni neemt de vermaarde choreograaf Emio Grecco het publiek er mee op een (letterlijke) tocht naar het hiernamaals in Addio alla fine. Alain Platel toont C(h)oeurs en choreograafWilliam Forsythe maakt de passanten in een straatbeeld tot performers in de intrigerende installatie City of Abstracts. Ook naar regisseur Robert Wilsons The Life and Death of Marina Abramovic is het uitkijken (al kunt u deze creatie reeds in mei in DeSingel zien). En het Vlaams-Nederlandse collectief Wunderbaum toont hun Detroit Dealers voor het eerst aan Nederlandstalig publiek. U kunt ook De Misdaad – het slotluik van Guy Cassiers’ Musiltrilogie – meepikken, evenals Boris Charmatz’ tedere Enfant of choreograaf Faustin Linyekula’s La création du monde. Deze drie laatstgenoemde creaties zijn ook te zien tijdens het Kunstenfestivaldesarts in Brussel.

Smaakmaker Holland Festival – C(h)oeurs van Les Ballets C de la B:

Het Brusselse, multimediale Kunstenfestivaldesarts focust minder op de relatie tussen muziek en podiumkunsten maar op de pittige verhouding tussen theater, performance, film, beeldende kunst én maatschappij. Dit festival vindt een maand eerder, in mei, plaats en is sinds enkele jaren (2006) in jongere curatorhanden. Dat blijkt ook uit de programmering. Internationale theaterterren delen de festivalpodia met beloften. De namen van deze beloften dient u alvast te onthouden: theatermakers Eleanor Bauer en Miet Warlop en het choreografenduo Pieter Ampe, Guilherme Garrido, Herman Heisig en Nuno Lucas. Eveneens het ontdekken waard is Inne Goris’ creatie over kindsoldaten Hoog Gras en de samenwerking tussen theatermaker/filosoof Pieter De Buysser en beeldend kunstenaar Hans Op de Beeck in Book Burning. Verder pakt het festival uit met de volledige Musiltrilogie van Guy Cassiers. Vermeldenswaardig zijn, tot slot, ook Disgrace (naar Coetzee’s gelijknamige boek) van de Hongaarse regisseur Kornél Mundruczo en Disabled Theatre, Jérôme Bells samenwerking met de mentaal beperkte acteurs van Theater Hora.

Smaakmaker – De Musiltrilogie van Guy Cassiers:

Zowel Disgrace als Disabled Theatre kunt u ook in het gezellig broeierige decor van het Franse Festival d’Avignon beleven. Na 66 jaar zit er amper sleet op de festivalformule: de stad in juli overrompelen met toptheater. Zowel de theaterzalen als wonderlijke locaties worden bezet door de genodigde gezelschappen. Ondertussen vormen de straten van Avignon het decor voor jonge collectieven. Dit gerenommeerde festival nodigt zowat alle toonaangevende theaterkunstenaars uit de omstreken uit. Geven present: onder meer William Kentridge, Forced Entertainment, Thomas Ostermeier, Christoph Marthaler en Romeo Castellucci. Choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui vertegenwoordigt België met Puz/zle. Gastcurator is de Britse regisseur en acteur Simon Mc Burney Onder meer zijn The Master and Margarita (naar de gelijknamige novelle van Mikhail Bulgakov) is er te zien.

Smaakmaker van Simon McBurney’s The Master and Margarita:

Vermelden we nog het bonte Franse Festival Printemps des comediens in Montpelliers (in juni) waar te midden repertoiretheater, concerten en circus ook enkele schitterende stukken van eigen bodem te (her)ontdekken zijn: Bezonken Rood (Toneelhuis / Ro-Theater) — Dirk Roofthoofts lumineuze monoloog naar Jeroen Brouwers gelijknamige boek -, maar ook Josse De Pauws De Gehangenen, De Pauws monoloog Die siel van die mier (LOD) en Inne Goris’ locatietheaterstuk Muur (LOD).

Smaakmaker:

Theaterliefhebbers bij wie het kwijl reeds in dikke druppels uit de mond drupt, raden wij aan een kampeeruitrusting aan te schaffen. Want dit is nog maar het puntje van de zomerse podiumfestivalberg die u zal beklimmen.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.kunstenfestivaldesarts.be; www.hollandfestival.nl; www.printempsdescomediens.com en www.festival-avignon.com/