Voor de zelfverklaarde muzieknerd: imponeer je vrienden met écht obscure muziek

In augustus 1991 ging de allereerste website online. Om dat te vieren surfen we deze zomer langs de vreemdste exemplaren die sindsdien zijn gemaakt. Deze week: Forgotify.

U bent een zelfverklaarde muzieknerd, maar raakt het stilaan beu om weer maar eens op te scheppen over welke bands u nog voor de doorbraak op Torhout-Werchter hebt gezien? Dan kunt u uw vrienden voor de verandering misschien eens imponeren met écht obscure muziek. Forgotify laat u kennismaken met nummers die op Spotify nog nooit werden beluisterd.

Mocht u zich afvragen hoeveel nummers er zoal onbeluisterd op die streamingdienst staan: véél. Lane Jordan, een van de oprichters van Forgotify, kwam op het idee voor de site toen hij in 2013 een opvallend artikel las. Slechts tachtig procent van de Spotify-nummers bleek minstens één keer beluisterd te zijn. De overige twintig procent, destijds goed voor zo’n vier miljoen liedjes, had dus nul streams op de teller. Jordan besloot zich te ontfermen over al die verwaarloosde songs en ontwikkelde samen met enkele vrienden Forgotify.

Niet dat de site de meest efficiënte manier is om nieuwe muziek te ontdekken. Na een kwartier shuffelen begint u te begrijpen waarom sommige nummers in de vergeetput zijn beland. Passeerden bij ons de revue: ninetieskinderfolk waarin twee minuten lang willekeurige namen worden genoemd ( Hello Song van Sally’s Music Circle), accordeondeuntjes om de polka op te dansen ( Fantasy Polka van Polka Music Academy), christelijke rap van een dominee ( Where Did We Go Wrong – Interlude van Medgar L. Reid), jazz met een dubbelzinnige titel ( It’s Not the Size of the Horn, It’s How You Swing It! van Sam Newsome), een zweverige therapiesessie voor leerkrachten ( Creating the Ultimate Classroom van Debbie Milam) en een bizarre latincover van Bootylicious van Destiny’s Child ( Superlicious – Music for Dancing van Tony Evans). Een eclectische ontdekkingsreis door de krochten van het streamingtijdperk die u een acute migraineaanval dan wel een chronische afkeer van trekharmonica’s oplevert.

Het vreemde is: luisteren naar Forgotify brengt een zekere verantwoordelijkheid met zich mee. Zodra u het nummer hebt beluisterd, verdwijnt het voorgoed van de website. Wanneer u plots tóch een verborgen parel ontdekt, voelt het dus alsof u die persoonlijk van de Spotify-schroothoop hebt gered. Zo zijn wij intussen fan van Tommy JiZoo Rice, een soort onbedoelde alternatieve versie van Taio Cruz die in 2011 lowbudgetrap maakte over cornflakes, zwaartekracht en Hanauh Montanuh en zich ook specialiseerde in intens gecolorgradet artwork. Al kan die appreciatie ook te wijten zijn aan de kwaliteit van de gemiddelde Forgotify-schijf.