Zin in een burn-out? Word dan fan van Death Grips

Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

Het experimentele hiphoptrio Death Grips presenteert deze week zijn zesde album Year of the Snitch in de AB. Tenminste, als ze komen opdagen. De Californische lawaaimakers maken er namelijk een sport van om hun fans zo veel mogelijk naar een acute zenuwinzinking te drijven. Een poging om u voor te bereiden op de meest onvoorspelbare band van het moment.

Die keer dat hun kinderdrumstel werd geruïneerd door fans

De kans bestaat dat u vrijdag naar een leeg podium staat te staren. Met Death Grips weet je maar nooit. Zo zouden ze in 2013 een set spelen op Lollapalooza in Chicago. In plaats daarvan projecteerden ze een – al dan niet fake – zelfmoordbrief van een fan en lieten ze een playlist afdraaien. De band beweerde achteraf dat die bizarre opstelling net de performance was en ze nooit van plan waren om vleselijk aanwezig te zijn. Fans vonden dat minder grappig en reageerden zich af op het drumstel dat op het podium stond opgesteld. Achteraf bleek het om een kinderdrumstel te gaan. Niemand weet waarom.

Death Grips

Leden MC Ride (vocals), Zach Hill (drums), Andy Morin (keyboards).

Actief sinds 2010.

Maken experimentele hiphoppunk.

Sollen graag met alles en iedereen.

Hebben zes albums uit, het recentste is Year of the Snitch (2018).

Björk is grote fan, Death Grips remixte twee van haar tracks.

David Bowie liet zich naar verluidt door hen inspireren voor zijn laatste album Blackstar.

Die keer dat ze hun split aankondigden op een servet

Na het album Niggas on the Moon (2014) zouden ze hun tot dan toe grootste tour aanvatten in het gezelschap van Nine Inch Nails en Soundgarden. Ook daarin hadden ze uiteindelijk geen zin. Via een foto op hun Facebookpagina annuleerden ze de tour en kondigden ze aan de handdoek in de ring te gooien. ‘We are now at our best and so Death Grips is over. We have officially stopped’, stond er op een servet gekrabbeld. Een dik jaar later kwam de groep opnieuw samen.

Die keer dat ze op de foto gingen met Beyoncé en Robert Pattinson

In 2013 ging een foto viraal van het trio dat ietwat ongemakkelijk poseert met Beyoncé en Twilight-ster Robert Pattinson. Pattinson, een kameraad van de band, vertelde achteraf dat de jongens op het concert van Beyoncé zo veel rode wijn hadden gedronken dat ze backstage een rustig plekje zochten om hun gebit wat op te frissen. Daar liepen ze toevallig Beyoncé tegen het lijf, en dus besloten ze allemaal gezellig samen op de foto te gaan. Pattinson speelt trouwens ook gitaar op het nummer Birds.

Die keer dat ze hun label voor aap zetten

Death Grips geeft geen zak om normen of afspraken. Ergens aan het begin van hun carrière tekenden ze bij Epic Records, dat meestal net iets toegankelijker artiesten als Jennifer Lopez en The Script huisvest. Dat was een beetje vreemd. Toen ze besloten om hun album No Love Deep Web (2012) gratis op het internet te gooien zonder dat eerst met het label te bespreken, zette Epic hen aan de deur. Waarop Death Grips een vertrouwelijke mail integraal op Facebook plaatste waarin het label vertelt ‘extremely upset and disappointed’ te zijn, bijgestaan door het veelzeggende bijschrift ‘HAHAHAHAHAHA NOW FUCK OFF’.

Die keer dat de erecte penis van de drummer tot een iconische hoes uitgroeide

Natuurlijk was er ook een albumcover nodig voor No Love Deep Web. Dat werd een dick pic van drummer Zach Hill. De filosofische verklaring luidde: ‘We zagen het als een soort tribal, iets spiritueels en primitiefs. Onze band wordt vaak foutief geïnterpreteerd als agressief, mannelijk en zelfs misogyn. De cover is een manier om homoseksualiteit te omarmen.’ De minder filosofische verklaring: de hoes was een gigantische middelvinger naar Epic Records. Fans sloegen aan het parodiëren met bananen, belegde broodjes en eekhoorns.

Wie de hoes in kwestie en de parodieën wil zien, kan dat hier.

Die keer dat ze hun fans naar het deep web leidden

In de aanloop naar No Love Deep Web, hun meest plaaggrage album, zetten ze een heus digitaal hindernissenparcours op poten. Via /mu/, een subcategorie van internetforum 4chan en een soort clubhuis voor Death Grips-fans, werd met behulp van een alternate-realitygame anoniem allerlei mysterieuze content verspreid. Diehardfans werden via louche links het deep web in gesleurd. Om extra informatie over het album te verkrijgen moesten ze zich door braille, QR-codes, onbekende bestandsformaten, binaire codes en morse worstelen, met het risico dat ze per ongeluk bij kinderporno of wapenhandel uitkwamen. Leg dat maar eens uit aan de politie.

Die keer dat ze voor de zoveelste keer hun fans voor aap zetten

The Powers That B (2015) werd aangekondigd als een dubbelalbum. Deel één, Niggas on the Moon, verscheen in 2014, deel twee met de titel Jenny Death had snel moeten volgen. En toen besloot de band te splitten. De wanhopige vraag ‘JENNY DEATH WHEN?’ werd een grap onder fans. In afwachting van de release besloot Death Grips onverwachts en gratis – fuck de muziekindustrie! – het instrumentale tussendoortje Fashion Week (2015) te releasen. De veertien nummers heten Runway J, Runway E, Runway N enzovoort. Samen vormen ze de boodschap Jenny Death When. Dat is gemeen.

Die keer dat ze een 32 minuten durend interview online plaatsten waarvan u geen woord verstaat

De band is zuinig met interviews, dus toen ze twee jaar geleden een filmpje online plaatsten met als titel Death GripsInterview 2016 wreven veel liefhebbers zich gretig in de handen. Zoals het echte muzieksterren betaamt, schakelde Death Grips de hulp in van een volleerd showbizzreporter. Met zijn Colgate-smile mocht Matthew Hoffman de band allerhande spitsvondige vragen stellen. Klein probleem: in plaats van het effectieve interview hoort u zes nieuwe tracks, die later werden gebundeld als de EP Interview 2016. Serieus, Death Grips is gemeen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Die keer dat de regisseur van Shrek meezong

Naast een bende klootzakken is Death Grips dé internetband bij uitstek. Sinds ze zijn doorgebroken met de hulp van blogs en fora gebruiken ze het wereldwijde web als een grote speeltuin, waarbij een of andere grap die niemand snapt twee jaar later plots opnieuw kan opduiken. Een van de meest uit de hand gelopen internetgrappen is ‘Shrek Grips’, een subgenre waarin het geroep van MC Ride samensmelt met het Shrek-deuntje All Star van Smash Mouth. Wat daar zo hilarisch aan is, begrijpen wij ook niet, maar het is in ieder geval een ding onder fans. Death Grips weet dat ook. In de aanloop naar Year of the Snitch postte Death Grips een foto waarop Shrek-regisseur Andrew Adamson uit volle borst staat te zingen in de studio, voor wat later het nummer Dilemma bleek te zijn. Of hoe een meme werkelijkheid wordt.

Death Grips

Op 7/9 in de AB, Brussel. Alle info: abconcerts.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content