Wie is J. Cole, de koppige hiphopster die ineens een plaat uitbrengt?

J. Cole © REUTERS

Dinsdag bekendmaken dat je een nieuw album uitbrengt en het drie dagen later lossen? Het is niet de eerste tegendraadse daad van J. Cole. Kent ú het favoriete jonkie van Eminem al?

Toen Eminem eind vorig jaar in een interview met New York Magazine werd gevraagd welke jonge hiphoppers hem op zijn oude dag van zijn sokken bliezen, noemde Slim Shady de naam van J. Cole. ‘Hij slaagt erin om techniek te combineren met inhoud, het lastigste wat er bestaat in hiphop.’ Will Michiels, alias TheColorGrey, plaatst J. Cole zelfs bij de drie beste commerciële rappers van het moment, samen met Kendrick Lamar en Drake of Kanye West.

Om maar te zeggen: als Jermaine Lamarr Cole spreekt, luistert planeet Hiphop, zeker wanneer hij een nieuw album aankondigt, amper drie dagen voor hij het effectief uitbrengt. Cole kreeg alle oren gespitst met één tweet – ‘New album. KOD 4/20’ – en een optreden dat hij een paar uur op voorhand aankondigde, ook op Twitter: ‘No phones. No cameras. No guest list. No press list.’

Het is een nieuwe stap op de weg die Cole insloeg na het verschijnen van zijn vorige album, 4 Your Eyez Only in 2016. Hij trok zich in die periode terug uit het muzikale circus en verhuisde weer naar zijn geboortestreek in North Carolina om er op eigen tempo muziek te maken, te trouwen en de mediteren. Het is allerminst het parcours dat fans en pers hem aan het begin van zijn carrière zagen afleggen.

Te flashy

Zoals wel meer rappers kan J. Cole niet terugkijken op de allervrolijkste jeugd. Zijn vader vertrok met de noorderzon en zijn moeder voedde hem alleen op, maar Cole zocht en vond een toevlucht in de rap.

Vanaf zijn twaalfde begon hij te experimenteren met een sampler en later een drumcomputer, allebei gekregen van mama Cole. Met een van zijn cd’tjes trok hij naar de studio waar Jay-Z op dat moment American Gangster aan het opnemen was. In eerste instantie wilde de rapper niet luisteren naar Coles muziek, waarop hij die verwerkte in zijn eerste mixtape The Come Up. Straf feitje: twee jaar later, in 2009, werd J. Cole de eerste artiest die tekende op Roc Nation, het label van… Jay-Z.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Er volgen nog twee mixtapes, allebei positief onthaald, en ook debuutalbum Cole World: The Sideline Story krijgt goede kritieken. De teksten bulken van het onversneden patsergedrag (‘No more Mr. Nice Guy / hello Mr. Nice Watch‘ zingt hij in een duet met mentor Jay-Z) en zijn opvallend minder persoonlijk dan die op zijn mixtapes. Desondanks vindt Rolling Stone de dan 26-jarige rapper ‘slimmer dan de meeste MC’s in de mainstream, maar te flashy voor de underground.’

In de aanloop naar zijn tweede plaat Born Sinner geeft Cole een interessant interview aan het magazine Acclaim. ‘Het idee dat ik had was: in het speelveld komen, een klassieker uitbrengen die het spel verandert en daarmee de wereld door elkaar schudden. Maar ik moest het spel meespelen, enkel om nog maar een album uit te brengen.’

Interventieteam

Cole wil het anders aanpakken, minder volgens de regels van de platenfirma’s, en gelooft dat hij de fanbase heeft om het waar te maken . Hij vervroegt de release van Born Sinner opdat die zou samenvallen met die van Kanye Wests Yeezus. Kanye wint het pleit de eerste week, maar daarna neemt Cole de koppositie over in de charts. ‘Zoiets houdt me twee minuten bezig’, vertelt Cole daarover aan Noisey, ‘daarna focus ik me op de rest.’

In 2014 brengt J. Cole Be Free uit, een pianoballad als antwoord op de dood van Michael Brown, een zwarte Amerikaanse tiener die door de politie werd neergeschoten, terwijl hij ongewapend was. ‘All we wanna do is break the chains off / All we wanna do is be free’, luidt de tekst, die hij onder meer in de talkshow van David Letterman brengt.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Het album dat hij eind dat jaar zonder veel poeha releaset – de titel, 2014 Forest Hills Drive, verwijst naar het adres van zijn geboortehuis – is wars van pochende teksten en behandelt rassenkwesties, relaties en allerlei vormen van onrechtvaardigheid. Critici noemen het Coles meest integere werk en merken terecht op dat hij risico’s neemt door een album te maken zonder features, collega’s die wat lijnen komen meezingen of -rappen.

Twee jaar later krijgt Cole opnieuw te maken met politiegeweld. Een speciaal interventieteam valt binnen in het huis dat hij als studio huurt. Volgens Cole kwam de raid er op basis van buurtbewoners, die dachten dat het gebouw een drugslab was. Hij verwerkte de ervaring in Neighbors, de tweede single van zijn vierde plaat 4 Your Eyez Only. Die moet het alweer zonder features doen, én zonder de dubstepachtige bliepjes van zijn debuut.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Krijgen wel een plaatsje: zijn vrouw (She’s Mine Pt. 1), zijn dochter (She’s Mine Pt. 2), zijn ambities (Deja Vu) en, in vlammende bewoordingen, zijn visie op hiphop. ‘History repeats itself and thats just how it goes / Same way that these rappers always bite eachothers flows / Same thing that my nigga Elvis did with Rock n Roll / Justin Timberlake, Eminem, and then Macklemore’, zingt hij in Fire Squad. Een diss track wil hij het niet noemen – hij is naar eigen zeggen een even grote fan van Eminem als vice versa – wel een observatie. Sowieso past opscheppen tegen andere rappers niet bij de J. Cole van K.O.D. ‘Ik wilde steeds bewijzen wie de beste was’, zegt hij in een New York Times. ‘Tot ik dacht: ik werk gewoon mee aan een vicieuze cirkel van zwarten die elkaar beledigen.’

De J. Cole die aan het begin van zijn carrière nog met bankbiljetten zwaaide, spreekt vandaag met trots over zijn dochter. De man die in zijn eerste mixtape nog vier instrumentals van Kanye West gebruikte, lijkt hem in False Prophets af te vallen (When he tell us he a genius but it’s clearer lately/ It’s been hard for him to look into the mirror lately). De rapper die ooit een grote toekomst kreeg voorgespiegeld aan de top van het rapperspantheon, heeft die waargemaakt, maar niet zoals de waarzeggers van toen het hadden bedoeld.

Voor de geïnteresseerden: op K.O.D. doet amper één gastrapper mee, een zekere Kill Edward, van wie fans aannemen dat het eigenlijk J. Cole zelf is. Deze man verandert het spel niet, hij heeft zijn eigen spel bedacht.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content