Waarom Harry Styles niet de volgende Robbie Williams is (en gelukkig maar)

Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Jarenlang was hij Die Met Het Mooie Haar in de immens populaire boyband One Direction. Tegenwoordig is Harry Styles een queeractivist en neemt hij paddo’s in de studio van Rick Rubin. En dat is eigenlijk heel gewoon.

Het is haast altijd hetzelfde liedje wanneer een boyband split: één lid weet een succesvolle solocarrière uit te bouwen, maar bijna allemaal distantiëren ze zich van hun vroegere zelf, nemen ze woorden als ‘manipulatie’ en ‘fake’ in de mond, beklagen ze zich over diegenen die destijds aan de touwtjes trokken en ervaren ze een enorm gevoel van bevrijding, desgevallend met de nodige excessen of publieke boetedoeningen. Harry Styles bewandelt een heel ander parcours.

Harry zeikt zijn verleden niet af (en kan ermee lachen)

Styles was zestien toen hij in 2010 met One Direction derde eindigde in de Britse editie van The X Factor. Hij had zich als soloartiest ingeschreven voor de talentenjacht, maar werd samen met vier andere deelnemers – Niall Horan, Liam Payne, Louis Tomlinson en Zayn Malik – tot een groep gekneed. Een maand na de finale maakte juryvoorzitter Simon Cowell (bedenker van The X Factor en de man die eerder ook al Westlife had getekend) bekend dat hij One Direction onder zijn hoede nam. De groep reeg daarop de successen aan elkaar. Om maar één ding te noemen: ‘1D’ was de eerste groep ooit waarvan de eerste vier albums in de VS allemaal nummer één haalden. Zes jaar na The X Factor kondigde het kwintet een break voor onbepaalde duur aan. Meestal is dat geen goed nieuws voor het voortbestaan van een band. Bij One Direction was het Zayn Malik die als eerste de rangen verbrak: hij distantieerde zich openlijk van de groep, de onechte vriendschappen en hun ‘generische muziek’.

Stevie Nicks, Joni Mitchell, jazz, Steely Dan, paddo’s, baardige goeroes, transcendente meditatie: Harry Styles is gewoon een oude hippie van 25.

Styles sloeg niet die weg in. In een interview met Rolling Stone zei hij: ‘Ik was niet aan een radiator vastgeketend of zo. Je ziet het altijd weer: wanneer iemand uit een band stapt, gaat het van: “Dat was ík niet. Ik kon mezelf niet zijn.” Maar dat was ik wel. Ik voelde me helemaal niet beknot. Als ik het niet leuk vond, zou ik het niet gedaan hebben.’ Styles neemt geen afstand van One Direction en wentelt zich niet in de rol van slachtoffer of zuurpruim. Integendeel, als gastheer van Saturday Night Live zei hij dat hij van de andere vier 1D-leden hield, dat ze ‘als broers voor mij zijn’ en dat hij Simon Cowell er dankbaar voor was ‘dat hij ons heeft grootgebracht in die proefbuizen’.

Harry heeft smaak (en kiest de juiste vrienden)

Toen Robbie Williams Take That vaarwel zei, ging hij op de lappen met de broers Gallagher van Oasis. Toen ‘N Sync het in 2002 voor bekeken hield, schurkte Justin Timberlake zich meteen tegen Pharrell Williams en Timbaland aan, de hipste producers van dat moment. Wat doet Harry Styles? Hij gaat op de foto met sixtieslegende Van Morrison, niet meteen de meest voor de hand liggende referentie voor Directioners, de jeugdige fans van One Direction. Van the Man poseerde guitig lachend backstage met Styles. ‘Guitig’ is doorgaans niet een term die je associeert met deze notoire brompot. Misschien had Styles hem toegefluisterd dat zijn Astral Weeks (1968) een van zijn favoriete albums is, samen met Blue (1971) van Joni Mitchell?

Tijdens Styles’ eerste solotournee, na de release van zijn titelloze debuutalbum in 2017, stond Fleetwood Macs The Chain elke avond op de setlist. Niet Everywhere of Go Your Own Way, maar The Chain, ooit de raarste track op Rumours, tegenwoordig een favoriet van veel millennials. Zangeres Stevie Nicks is overigens een goede vriendin. Toen ze in april (voor de tweede keer) werd opgenomen in de Rock & Roll Hall of Fame, mocht Harry speechen, en dat deed hij opnieuw met een knipoog: ‘Ze is verantwoordelijk voor meer uitgelopen mascara – ook die van mij – dan alle fout gelopen dates in de geschiedenis.’ Enkele maanden later, toen Fleetwood Mac in Londen neerstreek, noemde Nicks hem voor een vol Wembley Stadium ‘my little muse’. En wie scoort bij Fleetwood Mac, scoort bij de hipsters.

De muziek op dat debuutalbum was allesbehalve cutting edge, maar licht verteerbare, klassieke poprock met het stempel van Los Angeles. Zijn gitarist leerde Styles kennen in een pizzatent, zijn drumster zat vroeger in New Young Pony Club – in 2015 één kwartiertje hip dankzij single Ice Cream. En aan wie vroeg Harry advies over de valkuilen van een solocarrière? Ex-Beatle Paul McCartney, die hij mocht opbellen voor magazine Another Man. Nog meer muzikale oriëntatiepunten: de wekkertoon op Styles’ telefoon is Peace Piece, een streepje jazz uit 1959 van pianist Bill Evans, Can’t Buy a Thrill is zijn favoriete Steely Dan-album.

Harry neemt paddo’s (en ging in de leer bij David Lynch)

‘Hier stond ik toen we paddo’s genomen hadden en ik het tipje van mijn tong afbeet’, zo vertelde hij Rolling Stone over de opnames van zijn nieuwe album Fine Line. ‘En ik maar proberen te zingen terwijl het bloed uit mijn mond gutste.’ Niet een quote die je verwacht van Die Met Het Mooie Haar van One Direction.

Waarom Harry Styles niet de volgende Robbie Williams is (en gelukkig maar)

Nu is een beetje popster het aan zichzelf verplicht om niet vies te zijn van een lijntje coke, een joint of MDMA. Maar psychedelische paddenstoelen zijn een geval apart. Paddo’s zijn de nieuwe antidepressiva. In verschillende Amerikaanse steden wordt het bezit en gebruik niet langer vervolgd en de laatste jaren zit het wetenschappelijk onderzoek naar het therapeutische gebruik ervan – onder meer bij verslavingen en trauma’s – in de lift. Paddo’s zijn aan een gigantische comeback bezig. Op de digitale radio Beats 1 vertelde Styles dat ze hem helpen creatief te zijn en te ontspannen. Zonder schroom: ‘We zaten in Malibu. Ik was 24. En ik ben geen politicus, ik ben bezig met muziek, weet je wel…’ In Malibu bevindt zich de Shangri La-studio van Rick Rubin, befaamd baarddrager en producer van Johnny Cash, Tom Petty en recent nog James Blake en Kate Tempest. Styles werkte er aan zijn nieuwe album met zijn maatje Thomas Hull, alias Kid Harpoon (bekend als luitenant van onder meer Florence Welch en Lykke Li). Het was Hull die hem warm maakte voor transcendente meditatie (TM) en Styles aanmoedigde zich in te schrijven voor een cursus in de Foundation van TM-pleitbezorger en Hollywoodweirdo David Lynch.

Even recapituleren: de mascara van Stevie Nicks, Joni Mitchell, jazz, de dadrock van Steely Dan, paddo’s, baardige goeroes, transcendente meditatie: Harry Styles is gewoon een oude hippie van 25. (Zijn favoriete boek is trouwens Norwegian Wood van Haruki Murakami.) Het enige wat nog ontbreekt, is een regenboogvlag. Wat dat betreft…

Harry draagt een tutu (en wordt hét popicoon van de gendervrije generatie)

Harry Styles is een lgbtq-icoon en daar heeft fan fiction veel mee te maken, de verhalen die fans pennen over hun idolen en die soms behoorlijk pornografisch worden. Zo zijn er veel, héél veel fantasieën over ‘Larry Stylinson’, de vermeende relatie tussen Styles en een ander 1D-lid, Louis Tomlinson. De theorie dat zij iets hadden, is zo populair dat de aanhangers ervan ook een naam hebben: de Larries.

En de Larries flipten tijdens de derde aflevering van Euphoria, een donkere, heftige HBO-reeks met veel verwarde tieners, blote piemels, poeiertjes en pilletjes. Kat, een gothic meisje dat bijklust op pornosites, vertelt daarin over haar verleden als bedenker van Larry Stylinson, met ter illustratie een behoorlijk expliciete animatiescene van Styles en Tomlinson in het heetst van de strijd. Alles erop en erin.

Arthur Rimbaud, James Dean, River Phoenix en de jonge DiCaprio hadden het, Harry Styles heeft het ook: dat jongensachtige maar toch androgyne, dat stoere maar tragische aura. En doe daar maar een flinke scheut ambigue Mick Jagger anno 1968 bovenop. Iets voor broer én zus.

Roze is Harry’s favoriete kleur, want ‘Paul Simonon van The Clash heeft ooit gezegd: roze is de enige echte rock-‘n-rollkleur’. Harry laat zijn nagels lakken en hijst zich in panty’s en een tutu voor Saturday Night Live. Harry glijdt over de rode loper van het poepchique Met Gala in doorzichtige zwarte kant van Gucci. In zijn nieuwe single Lights Up zingt hij: ‘Shine, I’m not ever going back / Shine, step into the light.’ Als in: uit de kast? Het doet er niet eens toe of Harry gay, bi of iets daartussenin is. Steeds meer, vooral jonge mensen identificeren zich als non-binair, geslachts- en voorkeurvrij. Harry Styles zit keihard op die trip. Hij neemt hedendaagse queericonen als Jenny Lewis en King Princess in zijn voorprogramma mee op tour en zwaait vanaf het podium met de regenboogkleuren. Maar Harry Styles is ook geen Sam Smith, de zanger die zich onlangs van krantenkoppen verzekerde door te verklaren dat hij vanaf heden met het non-binaire voornaamwoord ‘hen’ aangesproken wil worden. ‘Ik wil niet zeggen “ik weet wat het is”‘, zei Styles over zijn engagement. ‘Ik wil mensen gewoon het gevoel geven dat ze erbij horen en gezien worden.’ Dat zijn publiek ondertussen nog steeds voornamelijk uit jonge meisjes bestaat, vindt hij prima. Hij is er zelfs trots op. ‘Zij zijn degenen die weten waar ze het over hebben’, zei hij. ‘Ze zijn de mensen die obsessief naar mijn muziek luisteren. They fucking own this shit.’

Justin Timberlake viel gigantisch door de mand toen hij vorig jaar met Man of the Woods een ‘volwassen’ album wilde maken. Styles is niet bezig met ‘serieus genomen worden’. Dat hoeft ook niet, want net als zijn publieke imago is popcultuur heel fluïde geworden. Cult en zalen vol krijsende pubers gaan perfect samen. Eigenlijk is Harry Styles nog steeds die hartendief met het mooie haar.

Fine Line

Uit op 13/12 bij Columbia. Volgend jaar staat Harry Styles op 25/5 in het Antwerpse Sportpaleis. Alle info: sportpaleis.be

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Harry Styles

Geboren op 1 februari 1994 in het Engelse Redditch.

Van 2010 tot 2016 lid van boyband One Direction, gemanaged door X Factor-bedenker Simon Cowell.

Heeft even een veelbesproken relatie met Taylor Swift gehad.

Brengt in 2017 zijn eerste, titelloze soloalbum uit, deze week gevolgd door Fine Line.

Speelt een Britse soldaat in de oorlogsfilm Dunkirk (2017) van Christopher Nolan.

Actief in de strijd voor gendergelijkheid en holebirechten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content