Tsar B, na de Amerikaanse zomer: ‘Ik heb aanvaard dat ik geen machine ben’

Geen Belgische festivals voor Tsar B deze zomer, wel een stripclub met een speciaal atmosfeerke en een passage in de Amerikaanse So You Think You Can Dance. En de veroveringstocht gaat verder: ‘Ik hoef geen grote popster te worden, ik wil het op míjn manier doen.’

Over wat Justine Bourgeus, tijdens de werkuren Tsar B geheten, is overkomen sinds ze met Oscar And The Wolf Back To Black van Amy Winehouse verdonkeremaande, zijn al veel artikels, interviews en blogs geschreven. Toch nog even een bloemlezing pro memorie.

Haar eerste single Escalate werd opgepikt door de invloedrijke muzieksite The Fader, maar ging pas echt viraal toen choreograaf Alexander Chung er een filmpje op maakte – 11,2 miljoen views toen wij de laatste keer gingen kijken. Voor de videoclip van Swim mocht ze een jasje lenen van Dries Van Noten. NME had niet genoeg loftrompetten om over haar titelloze ep te blazen. Radiolegende Zane Lowe stopte haar muziek in zijn radioshow op BBC 1. Liam Howe, producer achter onder meer Lana Del Rey en Jessie Ware, dook met haar in de studio.

En dan zijn we haar laatste exploot nog vergeten: een passage in de Amerikaanse versie van So You Think You Can Dance. Een uniek visitekaartje, dat al even in de lucht hing, zo blijkt wanneer we Bourgeus spreken over haar plannen voor het najaar, binnen én buiten onze landsgrenzen.

JUSTINE BOURGEUS: Voor het vorige seizoen had de productie ons ook al gecontacteerd. De kans was zelfs redelijk groot. Toen was het elke maandag niet slapen, of tot 4 uur opblijven zoals mijn manager (Jarri Van der Haegen, die ook WWWater en VRWRK onder zijn vleugels heeft, nvdr.). Voor dit seizoen geloofden we er niet echt meer in, tot ze ons weer contacteerden. Een aangename verrassing, om niet te zeggen dat het weer wild in het rond springen was. (lacht)

Je muziek duikt vaak op in dansfilmpjes, je houdt er zelfs een YouTube-playlist mee bij. Beïnvloeden die choreografieën de nieuwe tracks?

BOURGEUS: Die inspireren mij, uiteraard. Wanneer ik nu aan muziek werk, zie ik dansers voor mij. Ik merk wel dat ik onbewust snellere, dansbaardere muziek maak. Tegelijk is Tsar B nog altijd een superimpulsief project. Ik kan niet aan een nummer beginnen met het idee: dit moet een dansplaat zijn.

Enkele weken geleden kondigde je trots je debuutshow in Los Angeles aan. Plaats van locatie: de beroemde stripclub Cheetahs. Geen locatie waar een plan achter zit, lijkt me.

BOURGEUS:(lacht) Inderdaad geen logische plek om te debuteren, maar ik wilde het zelf heel graag doen. Mijn vriend (Mathieu Terryn, u ook bekend als frontman van Bazart, nvdr.) babbelde over LA en zei: ‘Je móet naar Cheetahs. De muziek is er écht goed, de vrouwen zijn er acrobaten.’

En had hij gelijk?

BOURGEUS: Absoluut, het was de perfecte plek voor wat ik wilde doen. Er was niet veel volk, maar het waren bijna alleen maar fans van mij. De bazen waren extreem vriendelijk, de dansers enthousiast… én het was echt de best music. Zo van die nummers die je ooit gehoord hebt en toen de max vond, maar nu vergeten bent. En dat heel de tijd. Plus het heerlijk louche atmosfeerke dat er hangt, en de girl power, echt megazot.

‘WE NEED MORE NOW!’

Jarri heeft ooit laten optekenen dat je bij jullie eerste ontmoeting meteen met een heel stappenplan op de proppen kwam, inclusief artwork en ideeën voor videoclips. Gaat voorlopig alles nog volgens plan?

BOURGEUS: Het plan was toen: goed artwork, een single, en that’s it. Ik had één nummer, gemaakt vanuit het niks op mijn kamer. Toen durfde ik zelfs niet te hopen om ooit met dansers te mogen samenwerken of om in de AB te mogen spelen. Voor dat laatste, en de festivalzomer erna, geraakte ik uiteindelijk net op tijd klaar, maar achteraf dacht ik: ‘Hoe heb ik dat in godsnaam gedaan, met één single?’ Even had ik het gevoel dat het wel héél snel ging.

Ik had tijd nodig om daarover na te denken en die heb ik gekregen. Nu weet ik weer waar ik naartoe wil. Ik wil mijn tijd blijven nemen en kwaliteit leveren.

Makkelijker gezegd dan gedaan, als het zo verschroeiend snel gaat.

BOURGEUS: Klopt, maar ik moet gewoon een balans vinden. Ik ben geen machine, heb ik moeten aanvaarden. Ik kan niet elke dag opstaan, aan mijn bureau zitten en in mijn eentje aan mijn nummers wroeten. Verandering van omgeving is belangrijk voor mij, en andere mensen ontmoeten die mij inspireren.

Maar bon, na de zomer is het vooral veel optredens, de rest van de tijd gaat nu naar het album.

Wij zijn wellicht niet de eerste en ook niet de laatste die naar die debuutplaat vragen. Maar is dat uiteindelijk nog zo belangrijk vandaag de dag? De AB, Pukkelpop, de goede kritieken op het internet… het is er allemaal gekomen zonder die plaat.

BOURGEUS: Geloof me, ik kan niet wachten om een album uit te brengen. Het zal mensen helpen om het hele plaatje te zien. Ik probeer nu al zoveel mogelijk een totaalpakket van songs, visuals, shows en clips te brengen, maar een album zal dat alleen nog maar bevestigen voor de mensen die mij nu al volgen. Ik hoor het ook van veel mensen: ‘We need more now!’

Het is niet alleen een kwestie van tijd. Voor de ideeën die ik heb, is er vaak veel geld nodig, en dat is niet evident als je geen label hebt. Als ik superveel budget had, zat ik nu elke dag in een studio in LA aan mijn album te werken. (lacht)

Legt de online buzz extra druk op je schouders om toch maar die plaat af te krijgen?

BOURGEUS: Ik heb dit jaar over mezelf geleerd dat dat op die manier niet werkt bij mij. Die aandacht geeft mij goesting om het album af te werken, maar maakt mij niet noodzakelijk efficiënter. Ik heb mij erbij neergelegd dat ik alles op mijn eigen tempo doe.

ALBUMPJE

Je houdt de zaken graag zelf in de hand, zowel muzikaal als visueel. Hoelang denk je dat nog te kunnen volhouden?

BOURGEUS: Dat is nog iets dat ik heb geleerd: loslaten. Het is ongelooflijk wat voor een controlefreak ik een jaar geleden was. Nu vind ik het ook leuk om samen te werken. Ik wil het ook meer doen, da’s goed voor mijn vibe.

Wat heeft de Tsar B van vandaag verder nog te leren aan die van twee jaar geleden?

BOURGEUS: Trouw blijven aan je gevoel, al zei ik dat toen ook al. Enkel ja zeggen als je voelt dat het goed zit. Tsar B is zo persoonlijk dat ik er niks voor kan doen volgens een vastgelegd schema. Niet volgens een akkoordenschema, niet volgens een tijdsschema. Doe het dus op uw gemak, zou ik haar vertellen, maar doe het goed.

Hebben mensen je er op aangesproken dat je dit festivalseizoen niet aanwezig was?

BOURGEUS: Ja, logisch ook, maar na de mooie zomer van vorig jaar is het ook goed dat ik niet op dezelfde festivals stond als in 2016. Mocht ik niet naar de VS zijn gegaan, had ik nu wel een zomer niet opgetreden en was ik waarschijnlijk compleet zot geworden. De timing zat dus perfect. Nu kan ik iets nieuws brengen.

Vul aan: binnen een jaar…

BOURGEUS: … heb ik een albumpje gemaakt (denkt na), dansen er veel mensen op mijn muziek en kan ik wat spelen in Europa. Ik hoef niet per se de grote popstar te worden, ik wil het op mijn manier doen.

Het zou zomaar kunnen, meesurfen op de flow van Lorde, Halsey en andere popsterren die tegenwoordig festivalpodia bevolken.

BOURGEUS: I would not say no, maar ik zal al lang gelukkig zijn als ik mijn album goed vind klinken, andere mensen mijn mening delen en we op die manier kansen krijgen. Dat mogen verschillende kansen zijn, op allerlei fronten. Ik heb vijf, zelfs tien paden in mijn hoofd waarlangs mijn carrière mag gaan.