Een decennium na haar verrassende debuut wordt Rebecca Black omarmd door het internet en de hyperpopwereld en ziet ze Friday uitgroeien van ‘het slechtste nummer ooit’ tot een nostalgische klassieker.
Tien jaar geleden wilde de toen dertienjarige Rebecca Black, een zelfverklaarde Californische theatre kid met een lichte Glee-obsessie, iets nieuws uitproberen. En dus schakelde ze samen met haar moeder de hulp in van Ark Music Factory, een bedrijfje gespecialiseerd in nummers en video’s voor onbekende jongeren maken. Het resultaat was Friday, een ietwat banale ode aan de vijfde weekdag met een overdosis autotune, grammaticale experimenten als ‘Yesterday was Thursday, today is Friday, we so excited’ en een bijbehorende video vol ongemakkelijke tieners en dito danspasjes gefilmd in haar vaders huis. Een groot carrièreplan zat daar niet achter. Zolang Black de clip maar aan haar grootmoeder kon laten zien.
Ik heb het de voorbije jaren heel moeilijk gehad. Misschien is dat iets wat ik gemeen heb met anderen in de hyperpopscene.
Op 10 februari 2011 werd Friday zonder al te veel verwachtingen op YouTube geüpload. Aanvankelijk leek het nummer ook geruisloos te passeren. Tot Black zo’n maand na de release een berichtje van Ark kreeg met de boodschap ’this sucks, but you’re going to be famous’ en ontdekte dat haar aantal views flink de hoogte in was geschoten. Niet om de juiste redenen, weliswaar. Friday groeide in sneltempo uit tot de meest gehate song van dat moment. Met meer dan 150 miljoen views werd het een van de meest bekeken, maar ook een van de meest gedislikete video’s op YouTube. De muziekpers doopte het nummer spottend ’the worst song ever’. Er volgde een stortvloed aan memes en parodieën. Rebecca Black werd de grond in geboord, kreeg pesterijen en doodsbedreigingen over zich heen en moest voor haar eigen welzijn uiteindelijk overschakelen op thuisonderwijs. Al waren er ook lichtpuntjes. Datzelfde jaar nog was Black te zien in de video bij Last Friday Night van Katy Perry en werd Friday gecoverd in Glee. ‘Al die aandacht kwam totaal onverwacht’, vertelt Black ons nu, tien jaar na dato. ‘Ik stond er niet eens bij stil dat de song een soort debuut zou betekenen, laat staan dat hij zo’n impact zou hebben.’
Jarenlang leek het alsof Friday al meteen het einde van een mogelijke carrière aankondigde en Rebecca Black eeuwig een meme zou blijven. Haar nieuwe singles werden amper opgepikt, producers wilden niet met haar werken en Black kampte met depressie en onzekerheden. Sinds kort lijkt daar verandering in te komen. Deels door haar nieuwe sound en jaren therapie, maar ook door een hernieuwde interesse in Black en Friday. Eind 2019 belandde het nummer in lijstjes van Rolling Stone, BBC en Vox als een van de meest bepalende popcultuurmomenten van het voorbije decennium. Op Twitter opperen fans dat Black onbewust het pad effende voor artiesten als Carly Rae Jepsen en Kim Petras. Vice noemde Friday vorig jaar het Hey Jude van zijn generatie. De gerespecteerde YouTube-muziekcriticus The Needle Drop interviewde Black een uur lang zonder ook maar een greintje ironie. En het publiek gaat gegarandeerd uit zijn dak wanneer Black het nummer live speelt. ‘Ik schrik ervan hoe veel mensen Friday gebruiken om hun dag op te fleuren’, zegt Black. ‘Ik denk dat veel mensen een nostalgische liefde voor Friday koesteren omdat het hen herinnert aan simpeler tijden op een plek als YouTube. Het internet is in al die tijd enorm veranderd en veel ingewikkelder geworden.’
Het is geen toeval dat Black zich steeds meer lijkt aan te sluiten bij de open-minded, zelfrelativerende en kleurrijke hyperpopbeweging.
Het is ietwat ironisch dat uitgerekend het internet dat haar destijds de grond in boorde haar nu omarmt. Vorig jaar deelde Black bij de negende verjaardag van Friday haar ervaringen met pestgedrag, eenzaamheid en depressie op sociale media, waarna ex-pesters massaal hun excuses aanboden.
Black weet intussen als geen ander hoe het internet werkt. Op TikTok, Instagram en YouTube steekt ze geregeld zélf de draak met Friday. Het is geen toeval dat Black zich steeds meer lijkt aan te sluiten bij de open-minded, zelfrelativerende en kleurrijke hyperpopbeweging. In volle pandemie mocht ze een set spelen op Club Quarantine, een hippe Zoom-club annex virtuele lgbtq-rave. (Uiteraard passeerde Friday de revue.) Ze deelt fans met hyperpopiconen Sophie en Charli XCX (die zich als Black-fan outte). En eind vorig jaar kreeg ze een feature in Dorian Electra’s Edgelord, hyperpop over internettrollen en cyberpesterijen. In de video zit Black op de achterbank van een cabrio, net als in de clip van Friday. ‘Het valt moeilijk te omschrijven, maar er heerst een groot gemeenschapsgevoel in die hele scene rond PC Music, hyperpop en alt-pop die me aan het beste van het internet herinnert. Ik heb het de voorbije jaren heel moeilijk gehad en had vaak het gevoel dat ik nergens thuishoorde. Misschien is dat iets wat ik gemeen heb met anderen in die scene, en dat schept een band.’
Black heeft de meme-status van haar doorbraakhit intussen aanvaard en wil vooral aan de toekomst denken. Vorige week verscheen Girlfriend, een hoopvolle track die ze na haar coming-out schreef. ‘ Friday heeft nog steeds een plekje in mijn hart’, benadrukt ze. ‘Ik was gewoon jong en naïef en wilde iets leuks uitproberen. Intussen heb ik elke mogelijke grap over Friday gehoord en kan ik er zelf mee lachen. Maar ik ben klaar om nieuwe referenties te maken. Girlfriend luidt zeker een nieuw hoofdstuk in.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
