Drie vragen over XRDS, het boutiquefestival van de Brusselse technotempel Fuse dat zondag half in het groen en half onder de Brusselse ring plaatsvindt.
1. Waarom zou een mens een technofeest geven onder een snelweg?
NICK RAMOUDT (uitbater Fuse): Toen we het stuk van het Vijverspark onder de Brusselse ring voor het eerst zagen, wisten we het meteen: deze plek wacht op ons. Enerzijds heb je het openluchtaspect en het groen, anderzijds het industriële gevoel dat we ook in de Fuse willen behouden, met veel beton en graffiti. Voor een zomerfestival is het perfect: het is half open en half overdekt. Ik zie op die plaats alleen maar schoonheid.
In de afwerking proberen we die rauwe lijn door te trekken. Zo laten we onze productieploeg alleen maar nieuwe decorelementen maken. Geen prefab-podia voor ons, of ijzeren elementen die je zomaar in elkaar kan puzzelen.
2. Is zondagnamiddag normaal niet het moment waarop feestvierders uitslapen?
RAMOUDT: Wie regelmatig naar onze club komt, weet wat de dj’s op onze line-up kunnen. En toch komt hun muziek overdag anders binnen. ’s Nachts, in de club, is techno heel individueel, omdat je de andere mensen bijna niet ziet. Bij daglicht verandert dat: er is meer contact tussen de dansers, het wordt bijna een groepsgebeuren. Ik denk dat veel van onze trouwe bezoekers dat leuk zullen vinden. En voor wie de nacht écht niet kan missen, is er achteraf nog een feestje in de Fuse. (lacht)
3. Naar welke namen op de affiche is het uitkijken?
RAMOUDT: Er staat maar één grote naam op de line-up, Marcel Dettmann, resident van de Berlijnse technoclub Berghain en een van dé grote sterren van de techno. Maar verder is het net de bedoeling om kleinere namen aan het publiek te presenteren. Op een clubavond lukt dat niet, omdat geen van die undergroundacts op zichzelf de Fuse kan laten vollopen. Allemaal samen, in een festivalsetting, krijgen ze wél volk op de been.
Zelf kijk ik enorm uit naar de back-to-back-set van Molly en Willow. De eerste komt uit Parijs en draait donkere dubtechno, de andere is een Britse die meer met hiphop flirt. Die twee dames samen op een podium zetten lijkt raar, maar ik kijk er enorm uit. Hetzelfde geldt voor Efdemin: hij slaagt erin om de meest uiteenlopende tracks op zo’n manier aan elkaar te mixen dat je het gevoel hebt naar één album van dezelfde artiest te luisteren. Hij brengt je in een bubbel waar je maar zelden in geraakt. En dan is er nog SmallPeople, iemand van wie ik enorme fan ben, maar die je in België bijna nooit ziet. Hetis verfrissend om zulke namen te kunnen boeken, want in het Belgische clubcircuit – ook bij ons – zie je soms recyclage: dezelfde gevestigde waarden die steeds weer opnieuwe komen.
XRDS. 30 juni, 13.00-22.00 uur, Vijverspark. Alle info vindt u hier.
