Pukkelpop – dag 2: Lykke Li: Gemiste kans

© Koen Keppens

(20u45, Main Stage) De Zweedse heeft één van de meest grijsgedraaide danshits van de voorbije jaren op haar repertoire maar ging té vaak te teergevoelige toer op.

PLUSKinky, dat was het eerste dat ons te binnen schoot toen we Lykke Li op het podium zagen naar voren dartelen. In een zwart pvc regenjasje deze temperaturen trotseren, daar moet je wat voor over hebben. Wie mooi wilt zijn moet lijden, want Li is met haar exotische trekken een bekoorlijke verschijning. De Zweedse kon vanaf het hoofdpodium de zon zien zakken op de wei, een idyllisch decor voor haar met dramatische drums en soms hoogdravende arrangementen aangeklede nimfenpop. Opener Jerome was daar meteen een mooi voorbeeld van, en tijdens Youth Knows No Pain kronkelde lekkere Lykke zwoel op het ritme van de opzwepende paukenslagen.

MINTechnisch is Li zeker niet de meest begaafde zangeres, een euvel dat ze oplost door complexloos langs en tussen de hoogste noten te scheren. Een achtergrondzangeres vulde de grootste gaten, en met haar pruilmondje en hoge hakken werd het oor enigszins gecompenseerd door het oog. Halverwege zakte het tempo in de set en meteen ook de temperatuur op de wei. Op de koop toe werd een gloednieuwe song uitgeprobeerd, en toen tijdens Little Bit hier en daar toch een arm de lucht inging werd het tempo nadien alweer gesmoord met een slepende ballade.

Lykke Li heeft enkele knappe danssingles op haar naam, maar putte ook rijkelijk uit haar teergevoelige repertoire – akkoord, Sadness Is A Blessing is het type tearjerker waarvoor Phil Spector graag z’n gevangenisplunje zou opeten, maar we hadden toch graag wat meer Dance, Dance, Dance gehoord.

In tegenstelling tot Sam Sparro bracht Li haar grootste hit niet in de bekende remixversie – waarvoor hulde – maar toen de percussie-intro van I Follow Rivers eindelijk weerklonk was de helft van het publiek al in slaap gewiegd. Een stormachtig Get Some trachtte nog de meubelen te redden, maar toen droop de helft van de massa al af. Een gemiste kans voor Lykke Li, maar niks dat een beter uitgebalanceerde setlist kan oplossen.

Het YouTube-moment: ‘I-I follow/I follow you/Deep sea, baby, I follow you…

Jonas Boel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content