Jonas Boel

‘Oorlog of niet, in Istanbul zwijgt de muziek geen seconde’

Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Op bezoek in Istanbul stelt Knack Focus-redacteur Jonas Boel vast dat de inwoners zich niet laten intimideren door het spierballengerol van Erdogan. ‘De Turkse president heeft de oorlog om de harten in Istanbul verloren’.

Vrijdagavond. Dichte drommen meisjes verzamelen zich voor het podium waar straks Tamino, de Egyptisch-Antwerpse nachtegaal, zal verschijnen. Meisjes met opgestroopte jeans en hoge hakken. Met lederen jekkers en Converse-sneakers. Meisjes met hoofddoek, kortgerokte meisjes met Dr. Martens. Sommige zijn in het gezelschap van hun vriendje, de meeste komen samen met vriendinnen. Zo ook het meisje dat schuin voor ons staat. Ze draagt witte Buffalo’s en haar benen lijken helemaal tot aan haar spectaculaire rosse krullen te reiken.

Een vrijdagavond zoals een andere, behalve dat we ons niet in Antwerpen, Brussel of ergens anders in het vlakke Vlaanderenland bevinden, maar in Istanbul, de grootste stad van Turkije.

Oorlog of niet, in Istanbul zwijgt de muziek geen seconde.

De uitnodiging viel een maand geleden in de bus. Of we zin hadden in een werkbezoek aan Istanbul naar aanleiding van de tiende editie van Istanbul Express, het Turkse muziekfestival in Gent? Natuurlijk, uiteraard! En toen schreven Donald Trump en Recep Tayyip Erdogan een nieuw bedrijf in hun geopolitieke amateurtoneel. Tough guys onder elkaar.

Maar Istanbul is Turkije niet. Iedereen lijkt het er hier over eens: het militaire spierballengerol van Erdogan tegenover de Koerdische milities in Syrië, zo’n veilige duizend kilometer verderop, is bedoeld om z’n nationalistische greep op het land opnieuw te verstevigen. De mensen laten het hier niet aan hun hart komen, ook de Turkse Koerden niet, met zo’n twee miljoen in deze gigantische metropool.

Oorlogstrom of niet, in Istanbul draait de wereld door en zwijgt de muziek geen seconde. Op bijna elke hoek staan straatmuzikanten, flink omringd en vrolijk aangemoedigd. Op de shoppingavenue Istiklâl Caddesi is het over de koppen lopen, vooral Arabische toeristen uit de Golfstaten. In boeken- en muziekwinkel Mephisto staan Oscar & The Wolf en Selah Sue uitgestald tussen nationale popsterren. Een zijstraat verderop vinden we tweedehands vinyl van Pink Floyd, zij aan zij met Anatolische geestgenoten als Baris Manço. Tussen de singles treffen we Les filles du bord de mer van Adamo. ‘Oh yes, he was a big star in Turkey’, zegt de dame achter de toonbank.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Het was in deze wijk, het van oudsher als links en progressief gekenmerkte Beyoglun, dat in 2013 het massale volksprotest tegen Erdogan uitbrak. De Turkse president sloeg de demonstraties rond het Gezi-park met ijzeren hand neer en zinde op wraak. Omliggende cafés verloren hun alcohollicentie en terrasvergunning. Aan de rand van het Taksimplein, waar traangas dagenlang de geur van gepofte kastanjes overheerste, liet Erdogan een grote moskee neerpoten. De boodschap voor alle ‘storende elementen’ was overduidelijk: vertrek, jullie tijd is voorbij.

Alper Bakiner was er toen bij, als één van de eersten in het door de wereldwijde Occupy-beweging geïnspireerde tentenkamp. Volgens de frontman van de anarchistisch geïnspireerde band Luxus was het deels de muziek die velen initieel naar het protest lokte en was het de muziek die het moreel onder de demonstranten hooghield toen de leuzen om vrijheid en rechtvaardigheid beantwoord werden met matrakken en kogels.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Uiteindelijk won Erdogan de slag op het Taksimplein. Op enkele straten en cafés na is Beyoglun ingepalmd door ketens als H&M, Mango en Burger King. Ironisch hoe vendelzwaaiende nationalisten nooit graten zien in de kolonisatie van des duivelse, commerciële imperialisten.

Maar de oorlog om de harten van de inwoners van Istanbul is de Turkse president verloren. Eind juni dit jaar mocht Ekrem Imamoglu van de oppositiepartij CHP de burgemeesterssjerp omgorden, de creatieven en outsiders hergroepeerden zich aan de andere kant van de Bosporus, in het district Kadiköy.

Morgen zijn we er uitgenodigd op een feestje door Ahmetcan Tasdemir, huidig manager van de legendarische protestzangeres Selda Bagcan – vorige zomer nog te gast op de Gentse Feesten – en de psychedelische cultband Baba Zula, die volgende maand tijdens Istanbul Express aantreden in De Centrale. ‘Kadiköy is eigenlijk een beetje zoals Gent’, aldus Ahmetcan. Dat moest ie geen twee keer zeggen.

Alle info over Istanbul Express vindt u hier.

Elke week koppelt Jonas Boel de politieke actualiteit aan de muzikale geschiedenis – en omgekeerd.

Lees ook: Hoe het Turkse conflict kantelde: wat wil Assad?

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content