Maak kennis met Molly Lewis, de professionele fluiter die al samenwerkte met Mac DeMarco

Molly Lewis, een Amerikaanse artiest met een talent voor ‘de oude kunst van de lippen’, brengt haar debuut-ep uit.

In het lang: Het begon allemaal toen Molly Lewis op haar twaalfde een cd van Steve ‘The Whistler’ Herbst cadeau kreeg en zichzelf leerde fluiten. Na enkele jaren trainen (geholpen door de gouden tip van haar Nederlandse idool Geert Chatrou: altijd gehydrateerd blijven en nóóit je lippenbalsem vergeten) nam ze deel aan de International Whistlers Convention in North Carolina, waar ze de troostprijs ‘fluiter die het verst is gereisd’ in ontvangst mocht nemen. Maar het was pas toen ze een tributeconcert voor spaghettiwesternfluiter Alessandro Alessandroni organiseerde dat ze haar carrière écht serieus begon te nemen.

Sindsdien gaat het Lewis voor de wind. Ze werkt samen met Blood Orange, Mac DeMarco, Kirin J. Callinan en Dr. Dre. Met Café Molly heeft ze haar eigen concertreeks in Los Angeles. Ze floot de gospelsong Just a Closer Walk with Thee aan het sterfbed van Hollywood-veteraan Harry Dean Stanton. Caroline Polachek, Connan Mockasin en Neil Finn vroegen haar in hun voorprogramma. Ze is lid van de rolschaatsclub van acteur John C. Reilly, die opdraaft als saxspelende koning in een van haar videoclips. En deze week brengt ze haar debuut-ep The Forgotten Edge uit bij indielabel Jagjaguwar. Daarop fluit ze voor het eerst haar eigen woordeloze, adembenemende composities, stukken die niet zouden misstaan op de soundtrack van een spaghettiwestern of in een rokerige loungebar uit de fifties. Lewis’ missie is om zichzelf voorbij de gimmick te fluiten. Met haar talent is dat een fluitje van een cent.

Een willekeurige quote: ‘Aanvankelijk was ik heel zelfbewust over mijn gefluit en nam ik het niet al te ernstig. Intussen denk ik: well, to hell with all that. Ik ben een professional en ik ben er trots op dat ik de oude kunst van de lippen voortzet.’