Jonas Boel

‘Kanye West zou een voorbeeld kunnen nemen aan Simone Biles’

Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

‘De ene GOAT is de andere niet’, schrijft Knack Focus-redacteur Jonas Boel, over de gelijkenissen en de verschillen tussen Kanye West en turnfenomeen Simone Biles.

Het is er dan toch wéér niet van gekomen. Bijna exact een jaar nadat de plaat voor het eerst was aangekondigd, na het intussen vertrouwde patroon van gemiste deadlines, naamsveranderingen, en last minute aanpassingen of aankondigingen, is Kanye West na een lange, lastige bevalling er vandaag alweer niet in geslaagd om zijn tiende album, Donda, uit te persen.

Dat had eigenlijk twee weken geleden al moeten gebeuren. Toen, op 22 juli, organiseerde West een luisterevent in het Mercedes-Benz Stadium in Atlanta. Een sporttempel – thuisbasis van het American footballteam Atlanta Falcons – met meer dan 70.000 zitjes, waar fans en genodigden in première het album mochten beluisteren. Het event werd ook live gestreamd op Apple Music, en een dag later zou de hele wereld kennis kunnen maken met Donda.

‘Kanye West zou een voorbeeld kunnen nemen aan Simone Biles’

Niet dus. Een dag nadat Kanye moederziel alleen midden op het sportveld met afhangende schouders, het neergeslagen gezicht verborgen achter een zwart masker, soms op handen en knieën (biddend?) een gooi deed naar het wereldrecord megalomanisch exhibitionisme, besloot hij om verder te sleutelen aan het album. De grote finale kwam andermaal te vroeg, een maat voor niks.

Liet Kanye zich voor z’n luisterstunt inspireren door de Olympische Spelen? In een promoclipje voor het event figureerde alvast Sha’Carri Richardson, de Amerikaanse sprintster die vlak voor het begin van de Spelen geschorst werd wegens cannabisgebruik. Toen West op Instagram een beeld deelde van zijn woonkwartier in het Mercedes-Benz Stadium – hij is er intussen permanent ingetrokken, jawel – deed het spartaans kamertje denken aan de foto’s van de kartonnen ‘anti-seks’-bedden voor Olympische atleten, waar even wat rond te doen was.

Kanye West in het Mercedes-Benz Stadium: een gooi naar het wereldrecord megalomanisch exhibitionisme
Kanye West in het Mercedes-Benz Stadium: een gooi naar het wereldrecord megalomanisch exhibitionisme© Getty

Popmuziek als topsport, er is wat van aan. Competitie, records, faam. Presteren onder druk, schitteren in het aanschijns van de geschiedenis. Maar de bipolaire rapper zou een voorbeeld kunnen nemen aan Simone Biles. Enkele dagen na z’n gemiste moment de gloire in Atlanta gaf het 24-jarig turnfenomeen verstek voor enkele finales in Tokyo. Het kopje zat niet goed, het lijf dreigde te blokkeren, en Biles gaf haar mentale gezondheid voorrang op gouden glorie. De ene GOAT, greatest of all time, is de andere niet. ‘We should be out here having fun, and sometimes that’s not case’, sprak ze achteraf op een persconferentie.

Plezier, het is de beste doping

Ook wielrenner Tom Dumoulin had het over ’terug plezier op de fiets’, na een maandenlange fietssabbat wegens mentale besognes, een geslaagde comeback, en een zilveren plak. Zijn vrouwelijke collega en landgenote Anemiek Van Vleut gaf na haar gouden medaille in het tijdrijden toe dat ze ‘geen perfecte atlete’ was, maar dat ze tenminste wél plezier beleeft op de fiets. En terwijl viervoudig grandslamwinnares Naomi Osaka met haar eigen demonen worstelt, waardoor ze onder meer afzegde voor Roland Garros, ging er veel minder aandacht naar haar oudere zus Mari, die in maart op 24-jarige leeftijd haar tennispensioen aankondigde. De reden? ‘It was a journey which I didn’t enjoy’.

Plezier, het is de beste doping. Een mentale gezonde, gelukkige atleet is een gemotiveerde en goeie atleet. Simone Biles kreeg zowel kritiek als (vooral) steun, voor haar beslissing om zich terug te trekken, en schreef achteraf op Twitter dat ze voor het eerst besefte dat ze méér is dan haar titels en verwezenlijkingen in de gymnastiek. Stel je voor. 24 jaar, en plots beseffen dat je niet per se aan torenhoge verwachtingen moet voldoen, jezelf niet eindeloos moet opofferen om jezelf te kunnen zijn.

We zijn wat tussen onze oren zit, niet wat de kapitalistische logica ons voorschrift. Beter, verder, hoger, meer… allemaal goed en wel, maar als hetgeen waar je normaal gezien van houdt je vreugde begint te stelen, dan is het belangrijk om een stap achteruit te zetten en te evalueren waarom dat zo is. Dat zeg ik niet, het zijn woorden van Justin Bieber, die daarmee z’n steun uitsprak voor Simone Biles.

Ik vraag me serieus af of Kanye West nog plezier beleeft aan wat hij doet. Amuseert hij zich nog, met al dat gewicht dat hij zo nodig op z’n schouders wil nemen, vrijwillig onder het vergrootglas? Gisteren organiseerde hij een tweede, publieke luistersessie in Atlanta. In de stream op Apple Music kon je live volgen hoe West en anderen tot vlak voor de tweede, grote openbaring de laatste hand legden aan het album. Een race tegen de klok, door een artiest die blijkbaar zelf niet meer weet waar de finish ligt. Dat kan toch allemaal niet goed zijn voor zijn al wankele psyche? Misschien moet iemand Kanye gewoon eens een fiets cadeau doen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content