Illuminine, het alias van de Leuvense muzikant Kevin Imbrechts, kruipt deze week de IJslandse Sundlaugin Studio in, om er samen met Sigur Rós-producer Birgir Jón ‘Biggi’ Birgisson de laatste hand te leggen aan zijn tweede plaat, #2. Voor Knack Focus houdt Imbrechts een week lang een dagboek bij. In het vierde deel heeft hij het over de laatste loodjes in de studio: ‘Je maakt keuzes die vereeuwigd zullen worden.’
‘In tegenstelling tot de muziek, die eerder traag is, gaat alles hier heel snel voorbij. Vandaag wordt een drukke dag. Birgisson en ik gaan tot zes à zeven uur vanavond mixen, om dan meteen door te rijden naar de plek waar we vanavond moeten spelen, te soundchecken en pas laat – mogelijk ’s nachts – weer terug te keren. We treden op in The Loft, een zaal waar veel buitenlandse bands passeren. Morgen staat de Mengi nog op de agenda, een heel bekende kunstgalerij in Reykjavik. Het is daar dat de grote IJslandse artiesten hun try-outs spelen.’
‘Biggi begint los te komen in de studio. Hij vertelt steeds meer anekdotes. Ik zal er één meegeven die het daglicht mag zien. (lacht) Toen hij met Sigur Rós bezig was aan Takk, een van hun bekendste albums, kwam er iemand van de platenfirma langs in de studio, om te luisteren naar de eerste resultaten. Het was voor het eerst dat Biggi en zanger Jónsi de plaat aan iemand anders lieten horen, en dan nog aan min of meer een buitenstaander. Terwijl Biggi en Jónsi vonden dat het nog niet helemaal juist zat, werd die man almaar enthousiaster. En toch: hoe tevreden het label ook was, de Sigur Rós-zanger voelde zich zo oncomfortabel dat hij alle eerste mixes heeft weggegooid en opnieuw aan die plaat begonnen is. Daarvoor moet je ballen aan je lijf hebben.’
‘(slaperig) Ze beginnen wel wat in de kleren te kruipen, die lange studiodagen. Het is een intense ervaring. Het is fysiek niet zozeer zwaar, het is gewoon heel vermoeiend om dag in dag uit te luisteren naar de verschillende mixes. ‘Nadat ik een plaat heb afgemaakt, beluister ik ze nooit meer’, zei Biggi me. Ik snap dat. Na er uren aan een stuk aan gewerkt te hebben, ben je je eigen nummers even beu gehoord. Je moet echt ín die songs kruipen, zowel vanuit een artistiek als vanuit een technisch oogpunt. Natuurlijk is dat een saaie ervaring, opnieuw en opnieuw dezelfde muziek aanhoren. Maar het is wél een aangename saaie ervaring.’ (lacht)
‘Toch moet je scherp blijven, de juiste keuzes blijven maken. Want vrijdag, als de mixage afgehandeld is, wordt het album vereeuwigd. En dan kan je er nadien niets meer aan veranderen. ‘
(JL)
