Een controversiële afsluiter, maar Black Eyed Peas zijn een hitmachine zonder weerga!
De principiële Conor Oberst wou jarenlang niet op een Live Nation-festival optreden, maar in 2011 zakte hij dan toch eens af naar de Werchterwei!
Zomerse fun met de ska van deze popsensatie!
Meer dan een indiehype, dit bandje!
De dochter van Sting kwam bewijzen dat ze de juiste genen heeft meegekregen.
De band van 1,3 miljoen kwam alle hits brengen die we van hen verwachtten.
De Marquee heeft deze vierdaagse wel z’n feestjes gehad, en de set van Digitalism was de klap op de vuurpijl.
De meest onwaarschijnlijke topact ooit op een rockfestival gaf opnieuw een heerlijk concert.
Close harmony op een lome, zonnige zondagmiddag: er zijn ergere concertervaringen denkbaar.
Of we Bruce Springsteen & the E-Street Band ooit nog eens op een podium zullen zien staan, is na de dood van saxofonist Clarence Clemons hoogst onzeker. Maar wat opvolging betreft, zetten wij ons geld op Brian Fallon & the Gaslight Anthem!
De gevaarlijkste band van de hele festivalzomer? Nick Cave is zijn gortige, smerige zelf in zijn rol als Grinderman.
Metallica was er dit jaar misschien wel eens niet, Bruce Dickinson en co namen met veel plezier over!
Jenny Lewis, de zangeres van Rilo Kiley, bracht voor de gelegenheid haar echtgenoot Jonathan Rice mee, en de twee noemden zichzelf ‘Jenny & Johnny’!
Kasabian, een gevestigde waarde in de indierock, kwam de binnenkort te verschijnen vierde plaat voorstellen.
Polly Jean sings the blues, en zo hebben we haar het liefst.
Meer dan een voorprogramma voor Coldplay, dit Portishead. Véél meer.
Gossip Girl Taylor Momsen kwam bewijzen dat ze meer kan dan enkel acteren.
Bluesrock uit L.A., klaar voor de grote doorbraak!
De Zweedse Robyn Carlsson staat bekend als een van de beste popacts ter wereld, en kwam op Werchter bewijzen waarom.
Na de glorietocht van Goose was de Marquee klaar voor nog méér Belgische electro.
Volgens onze man een wel zeer mak concert, dat van Tame Impala.
Een van de grootste hypes van de laatste maanden, die Vaccines. Een plaatsje op Werchter was dan ook geheel verdiend.
Werchter ontwaakte rustig met de neofolk van Grouplove.
Jimmy Eat World, Koen Keppens make pictures!
Een controversiële act, maar de foto’s zijn minstens het zien waard!
Elisabeth Maurus, Lissie voor de vrienden, kwam de Marquee verblijden met haar broze liedjes.
Noem ze geen emo’s, maar de rockers lokten vooral de jongere bezoekers naar het hoofdpodium.
Ruben Block had de wei in zijn zak.
De eightiesrevival van de eerste helft van de jaren 2000 is nog lang niet voorbij: White Lies zit nog steeds met een been in de new wave.
Een vaste waarde op Werchter, en nog steeds amper ouder dan 25: faut le faire!
Na Kings of Leon mocht Arsenal het publiek nog eens in zuiderse sferen brengen.
Goose bracht veel meer dan ‘Words’. Beats, bijvoorbeeld. Met een ongelofelijk feestje als gevolg.
Vier Followills op een groot podium. Meer moet dat niet zijn.
Piet Goddaer heeft ook al een abonnement op Werchter, maar wat ons betreft mag hij nog vaak terug komen!
Misschien hoorde The National niet helemaal thuis op het grote hoofdpodium, maar de band maakte er het beste van.
De man achter ‘I Need a Dollar’ mocht de Pyramid Marquee even komen entertainen.
Liam Gallagher kwam bewijzen dat er leven is na Oasis.
‘That Look You Give That Guy’ zorgde voor een van dé kippenvelmomenten van deze Rock Werchter, maar eigenlijk was zowat het hele optreden ronduit onvergetelijk.
Manchester was al de thuishaven van onder meer New Order, maar met Hurts is de toekomst van de Mancunian synthesizer verzekerd!
Een moeilijke artiest voor een festivalpubliek, maar James Blake had met ‘Limit to your Love’ alvast een dijk van een hit vast!
Wie nostalgie had naar de hoogdagen van de nu-metal, kon op donderdag al terecht op het hoofdpodium.
Rock Werchter werd geopend met een flinke dosis swag!
Al heel vaak op Belgische podia te zien, maar zolang hun optredens van dit niveau blijven: geen bezwaar!
‘You Can’t Teach and Old Dog New Tricks’, en dat bewees Zeezieke Steve nog maar eens.
De New Yorkse artrockers zijn al lang het underground-label ontgroeid.