‘Feels’, de doorbraak vóór de doorbraak van Animal Collective

In 2009 proclameerde uw lijfblad Merriweather Post Pavilion van Animal Collective tot plaat van het jaar. Maar vier jaar eerder had de groep haar hermetische folktrash en sjamanistische psychpop al voor een groter publiek opengewrikt met Feels.

In twintig jaar Knack Focus glipte bij de recensies af en toe een belangrijk album door de mazen van ons net. Dat zetten we deze zomer recht.

DE ARTIEST

Animal Collective ontstaat op de drempel van het nieuwe millennium uit de wijdvertakte muzikale interesses van vier vrienden uit de omgeving van Baltimore. Gezamenlijk koesteren ze horrorsoundtracks, akoestische lofi folk, musique concrète, Duitse elektronicalabels, noiserock en ambient. O ja, en paddestoelen en lsd. Ter onderstreping van hun desoriënterende fantasieën treden Josh Dibb (Deakin), Brian Weitz (Geologist), Dave Portner (Avey Tare) en Noah Lennox (Panda Bear) op met make-up en maskers. Het doel was nooit een groep beginnen. Wel, volgens Portner, verschíllende groepen.

HET ALBUM

Tot voor Feels had de discografie van Animal Collective veel weg van een resem onderling verschillende, maar steeds eenzelvige trips. Het akoestische, spookachtige Campfire Songs (2003) was in één keer opgenomen in een vrieskoude veranda. Bij het tribale, schizofrene Here Comes the Indian (2003) nam men aan dat de band, om in de sfeer te komen, bij nacht enig kleinvee ritueel had geofferd. Na al die freakerige gekte verrast Feels. Nog steeds zijn de songs spiraalvormig maar er moeien zich melodieën in de sonische mêlee, de zang van Panda Bear en Avey Tare schuift wat banken naar voor, en in behoorlijk gestructureerde songs zoals Did You See the Words, het onstuimige Grass en het fonkelende The Purple Bottle komt Animal Collective zelfs in de buurt van conventionele indierock. Ondanks een meditatieve tweede plaathelft draaien almaar meer oren de richting van het ensemble uit. Maar een aanbod om te touren in het voorprogramma van Red Hot Chili Peppers slaat het af. ‘We dachten niet dat dat kon werken.’

DE NASLEEP

Feels klinkt dan wel hoogst benaderbaar, nooit ontstaat de indruk dat de band toegevingen heeft gedaan. Toch mag je de plaat boekstaven als het eerste luik van Animal Collectives poptrilogie – hoe eng dat woord in dit geval ook is. Opvolger Strawberry Jam (2007) is even catchy (ongeveer) als stekelig en losgeslagen. Het euforische, harmonieuze Merriweather Post Pavilion vormt het bewijs van een volmaakte visie, en doet het ook commercieel goed. Heel even staat Animal Collective in de Billboard Top 200 tussen Mariah Carey en Pink. Maar de mysterieuze, naturalistische muziek op Feels zal vooral echoën bij latere indiechouchous Grizzly Bear, The Dodos en Deerhunter. Allemaal beestjes!

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content