Na twaalf maanden van hard labeur bracht Youth Lagoon zijn eerste langspeler ‘The Year of Hibernation’ uit: een plaat met acht bloedmooie songs die ook de harten van een uitverkochte Rotonde (Brussel) veroverden.
DA GIG: Youth Lagoon in de Rotonde van Botanique, Brussel op 27/2
IN EEN ZIN: In een korte maar krachtige set van drie kwartier leverde Youth Lagoon een schitterende mix van intimistische pracht en perfect opgebouwde bombastische climaxen.
HOOGTEPUNTEN: ‘Posters’, ‘Montana’, ‘July’
DIEPTEPUNTEN: Geen
BESTE QUOTE: “We hebben de avond doorgebracht met rode wijn drinken en vis eten. Houden jullie van vis? Nee? Zijn jullie misschien vegetariërs? Indien ik in dat geval iemand beledigd zou hebben bied ik mijn verontschuldigingen aan. Ik moet toegeven dat ik eigenlijk helemaal niet zo graag vis eet”. De oorspronkelijk schichtig ogende Trevor Powers kroop na het spelen van ‘Cannons’ uit zijn schulp.
Een jaar: zo lang sloot Trevor Powers zich van de buitenwereld af om zich helemaal te kunnen focussen op het componeren van zijn eerste plaat. Na twaalf maanden van hard labeur bracht hij onder de moniker Youth Lagoon de langspeler met de toepasselijke naam ‘The Year of Hibernation’ uit: een plaat met een selectie van acht bloedmooie songs. Die acht songs en de bonustrack ‘Bobby’ volstonden om de harten te veroveren van het publiek in een uitverkochte Rotonde.
Alhoewel Youth Lagoon een soloproject is, nam Trevor Powers gitarist Logan Hyde mee op zijn Europese tournee. Een keuze die tijdens het openingsnummer ‘Posters’ al meteen de juiste bleek te zijn. Terwijl Powers zich helemaal stortte op de zangpartijen van dit autobiografische nummer zorgde Hyde voor het eerste hoogtepunt uit de set met een feilloze gitaarriff die het talrijk opgekomen publiek meteen deed hoofdknikken.
Verwacht van Powers geen grote filosofische vragen of politieke statements: Youth Lagoon is een project om de malaise uit zijn verleden te kanaliseren. Al schuilt hierin net Powers’ grote kracht. Van verwarde tieners tot nostalgische veertigers: iedereen kan zich identificeren met de hersenspinsels van de jonge snaak uit Boise, Idaho. In ’17’ proclameert hij de zinsnedes “When I was seventeen / My mother said to me / Don’t stop imagining / The day that you do is the day that you die”. Mooier kun je het kruispunt van de nakende volwassenheid haast niet verwoorden.
Powers toonde in de Rotonde niet enkel zijn tekstuele spitsvondigheid: uit nummers als ‘Daydream’ en ‘Afternoon’ bleek dat Youth Lagoon ook nummers brengt die muzikaal hun mannetje staan. Drummachines, synthpartijen en gitaargesnerp vormden de basis voor de gelaagde melodieuze composities waarmee Powers kwistig rondstrooide in de Botanique.
De pièce de résistance van de set die Youth Lagoon bracht, was ongetwijfeld het nummer ‘July’. Deze dreampopsong is opgebouwd rond het fluistergezang van de jonge Amerikaan dat oorspronkelijk minimaal ondersteund wordt door synthlijnen en drumcomputers om vervolgens naar een bombastische climax toe te werken waarin Powers bewijst dat ‘oh oh oh’-gezangen niet per se goedkoop hoeven te zijn (I’m looking at you, Chris Martin).
Ondanks een gebrek aan materiaal -Youth Lagoon raakte amper aan een set van 45 minuten- bewees Trevor Powers in de Rotonde dat hij heel wat in zijn mars heeft. Zijn performance deed ons denken aan het optreden van Perfume Genius twee jaar geleden in dezelfde zaal. De onervaren Mike Hadreas bracht toen een wondermooie set van nog geen veertig minuten waarin hij het publiek helemaal wegblies met zijn nummers over een getormenteerde jeugd. Tijd dus voor Youth Lagoon om zo snel mogelijk opnieuw ‘In Hibernation’ te trekken.
Bart Winand
DE SETLIST: Posters / Cannons / Bobby / Montana / The Hunt / 17 / Afternoon / July // Daydream
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier