De voorbije maanden wist Trix al goed volk als Greg Dulli, J. Mascis en Mark Lanegan naar Antwerpen te lokken. En ja, ook Evan Dando bleek weer goed voor een uitverkocht huis. Met een nieuwe incarnatie van The Lemonheads grasduinde de zanger-gitarist uitgebreid in zijn verleden.
Het is een vreemd verschijnsel: al die bands uit de eighties en nineties die dezer dagen weer de hort op trekken om de songs uit hun beste of populairste plaat integraal en in de juiste volgorde uit de luidsprekers te doen knallen. Enerzijds een teken van bloedarmoede, want de meeste van die groepen hebben zelden nog iets nieuws te melden. Anderzijds een buitenkans voor het jonge volkje om muzikanten die het enkel kent van reputatie alsnog levend aan het werk te zien.
The Lemonheads, in 1986 door Evan Dando opgericht als hardcore-punkgezelschap, evolueerden na een drietal langspelers naar melodieuze powerpop met echo’s uit country en folk en wisten in 1992 een doorbraak te forceren met ‘It’s A Shame About Ray’. Dando, in die periode door People-magazine uitgeroepen tot “één van de vijftig mooiste mensen” ter wereld, schopte het tot posterboy van de pre-grungegeneratie en deed er, onder meer met zijn bandeloze drugsgebruik, alles aan om zijn reputatie als sekssymbool te ondergraven.
Tijdens vorige concerten in ons land had de zanger vaak iets van een ongeleid projectiel, maar dit keer oogde hij gelukkig vrij helder van geest. Samen met drummer Chuck Treece en bassist Fred Mascherino trekt hij momenteel door Europa met een soort ‘best of’-set van 28 songs waarvan de recenste uit 2006 dateren. Grote verrassingen stonden in Antwerpen dus niet op het menu: de set vormde een nostalgische terugblik op Dando’s carrière, met de jaren negentig als zwaartepunt. Maar Juliana Hatfield, die de songs van The Lemonheads destijds van ontwapenende backing vocals voorzag, had haar tijdelijke lidmaatschap helaas niet hernieuwd.
Het eerste halfuur van het concert stond in het teken van ‘It’s A Shame Bout Ray’, met nerveuze, springerige, puntige en beknopte popliedjes als ‘Confetti’ en ‘Rudderless’, die na al die jaren nog altijd onverslijtbaar klonken. De ritmesectie speelde strak, de songs volgden elkaar in hoog tempo op en in het stuiterende ‘Alison’s Starting to Happen’ hoorde je zelfs een vleugje Ramones, al had het trio met ‘My Drug Buddy’ en ‘Hanna & Gabi’ ook een paar rustpunten in petto. Dando bracht het naïeve ‘Frank Mills’ a capella en werkte vervolgens een vijftal nummers in zijn eentje af. Daarbij begeleidde hij zich op een elektrische gitaar, wat verklaart waarom het geestige, van Tom Morgan geleende ‘The Outdoor Type’, het door het publiek meegezongen ‘Being Around’ en het folky ‘No Backbone’ zich van hun rafeligste kant toonden.
Naar goede gewoonte schudde de zanger met Mike Nesmiths ‘Different Drum’ en het bij Smudge betrokken ‘Divan’ ook enkele covers uit zijn mouw. Vervolgens werd hij weer vervoegd door de rest van de band en bewees hij met een salvo hits-die-nooit-hits-zijn-geweest nog eens wat voor getalenteerde songwriter hij wel is: ‘Hospital’, ‘The Great Big NO’, ‘Stove’, ‘Style’, het stokoude ‘Die Right Now’, een voor een waren het oude bekenden die je met plezier aan huis ontving. Beetje frustrerend dus dat ze zo nonchalant en slordig te voorschijn werden getoverd. Vaak kon je je niet van de indruk ontdoen dat Evan Dando zijn repertoire routineus aframmelde en hij er met zijn hart niet helemaal bij was.
Dat het anders en beter kon, bleek uit een trefzeker ‘Down About It’. Ook ‘Into Your Arms’ en het voor Juliana Hatfield geschreven ‘It’s About Time’ verdienden beter dan de weinig bevlogen, zeg maar gemakzuchtige solouitvoeringen waar Evan Dando in Antwerpen mee op de proppen kwam. Hoog tijd dus dat iemand de Citroenkop een schop voor de kont verkoopt en hem dwingt eindelijk nog eens iets nieuws af te leveren, want we zijn er van overtuigd dat hij beslist nog goeie platen in zich heeft. En zeg nu zelf, op zijn 45ste is hij nog een beetje te jong om nu al met pensioen te gaan.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: Rockin’ Stroll / Confetti / It’s A Shame About Ray / Rudderless / My Drug Buddy / The Turnpike Down / Bit Part / Alison’s Starting to Happen / Hannah & Gabi / Kitchen / Ceiling Fan in My Spoon. EVAN DANDO SOLO: Frank Mills / The Outdoor Type / Being Around / No Backbone / Different Drum / Divan. Met THE LEMONHEADS: Hospital / Down About It / The Great Big NO / Tenderfoot / Pittsburg / Stove // Die Right Now / Style // EVAN DANDO SOLO: Into Your Arms / It’s About Time / All My Life.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier