Door de afzegging van Jake Isaac kreeg Perfume Genius dit jaar de eer om het Cactusfestival voor geopend te verklaren. Zijn set, die genekt werd door een gebrekkige geluidsweergave, was echter geen onverdeeld succes. We bleven er dit keer dus vrij onbewogen bij.
De muziek van Mike Hadreas, beter beknd als Perfume Genius, komt eigenlijk het best tot haar recht als de avond is gevallen en het Duyster is ingetreden. Op Cactus moest de man zijn ding doen bij volle daglicht, maar dat was zeker niet de enige reden waarom hij dit keer slechts matig wist te overtuigen. Op zijn jongste cd, ‘Too Bright’, stapte Hadreas, die een traumatiserende jeugd achter de rug heeft, uit zijn slachtofferrol en liet hij zijn woede en razernij de vrije loop. Dat deed hij met een sound die aanmerkelijk elektronischer aandeed dan op zijn vroegere platen.
Een artiest die nieuwe terreinen opzoekt: we zijn doorgaans de eersten om het toe te juichen. Maar tegelijk is er de vaststelling dat zijn nieuwe nummers minder beklijven dan die uit Spartaans gearrangeerde platen als ‘Learning’ en ‘Put Your Back In 2 It’. Zo ontbrak het de band, waarmee Perfume Genius in Brugge aantrad, aan coherentie en subtiliteit, waardoor het sinistere ‘Look Out, Look Out’ ons dit keer niet echt bij het nekvel wist te grijpen.
De zanger speelde dit keer minder vaak piano dan vroeger. Dat gaf hem de bewegingsvrijheid om met toegenomen zelfvertrouwen over het podium te kronkelen. Alleen ging dat ten koste van de intimiteit die zijn optredens vroeger zo pakkend maakte. De oerschreeuw in ‘My Body’ maakte alvast minder indruk dan het timide gefluister van weleer. Van het recente materiaal trof enkel het lichtjes provocerende ‘Queen’ echt doel.
De weinige kippenvelmomenten vielen te noteren tijdens het in sixtiesverpakking gestopte ‘Hood’, het samen met levensgezel Allan Wyffels als een quattre-main gebrachte ‘Learning’ en ‘Mr Peterson’, het verhaal van een pedofiele leerkracht die zelfmoord pleegt door van een dak te springen. Dat Perfume Genius zijn homoseksuele geaardheid niet meer verstopt en nu glorieus voorzien van lipstick en oogschaduw op het podium klimt, is een goeie zaak. toch hebben we al heimwee naar de tijd toen hij nog een bedeesd en kwetsbaar kereltje was.
