Leffingeleuren

Net als je denkt dat de festivalzomer voorbij is, is daar Leffingeleuren.

Festivals in deelgemeenten van plaatsen die de meeste mensen enkel kennen van een rij appartementen op de zeedijk: we kunnen niet zeggen dat we daar door de band genomen veel van verwachten. Rond de affiche van Leffingeleuren konden we echter niet heen dit jaar, en aangezien alle weekendtickets al op voorhand de deur uitgingen waren we blijkbaar niet de enigen.

Om te beginnen was er vrijdag Paul Weller (****), ex-The Jam en -The Style Council, die tien jaar geleden in Focus verzuchtte dat het nu wel ver gedaan zou zijn met die muziek van hem, maar sindsdien de ene prachtplaat na de andere maakt. Weller kent duidelijk goed zijn weg in de muziekgeschiedenis, maar slaagt erin zijn wat men met een lelijk woord ’tradrock’ zou kunnen noemen ontzettend fris en energiek te doen klinken, niet in het minst dankzij de talloze zijsprongen – streepje soul, plakje punk, scheut psychedelica, en dat alles verpakt in van zelfvertrouwen blakende songs waar de vonken van af vliegen: ‘Start!’ en ‘Shout to the Top’ staken er verdorie nauwelijks bovenuit – dat wil zeggen dat het heel, heel goed was.

Ook zondag kon de liefhebber van rock met stevige wortels in het verleden zijn hart ophalen, met de verdacht overtuigend gezongen dronkemansliederen van Deer Tick (*), de garageblues van de wat lauw ontvangen jonge honden van The Black Box Revelation (**), een indrukwekkende greatest-hitsset van een in bloedvorm verkerende Admiral Freebee (**) en tot slot de naar verluidt favoriete groep van die laatste: Wilco (***), die wat minder in vorm waren dan in de AB eerder dit jaar maar onder leiding van een goedgemutste Jeff Tweedy niettemin een waardige headliner bleken.

Kleinere festivals vullen hun affiche op met Belgen, en vaak zijn dat honderd keer dezelfde, enigszins gedateerde tourbeesten die er hun hand niet voor omdraaien om twee, drie concerten in een dag te proppen. Niet zo op Leffingeleuren, die met onder meer Amatorski, Isbells, Drums Are for Parades, Mintzkov en Absynthe Minded blijk gaven van een zorgvuldige selectie. En dan zwijgen we nog over Balthazar (***), die vrijdagavond in de zaal van De Zwerver indruk maakten met hun hoogst originele amalgaam van stijlen (cabaretpiano! zigeunerviool! Wire-baslijnen! jazzsamples!) en de Broken Glass Heroes (**), die duidelijk zelf ook plezier beleven aan de zonnige sixtiesdeuntjes die ze voor ‘Benidorm Bastards’ uit hun duim zogen.

Ook de Britse LoneLady (**), die enkel bijgestaan door een drummer, een toetsenist en haar gitaar hoekige, dansbare punkfunk à la Gang of Four de zaal in mikte maakte vrijdag een goede beurt. Echt feest werd het echter pas in de grote tent, waar achtereenvolgens de groovy hiphop van de enigszins timide Roots Manuva (***) (die aan de hand van enkele housebeats aangaf te twijfelen of hij collega Dizzee Rascal achterna zou hollen richting platte dance), de heerlijk lang uitgesponnen en door producer Adrian Sherwood live van de nodige dubeffecten voorziene roots reggae van de volstrekt geschifte Lee ‘Scratch’ Perry (***) en vooral de spectaculaire DJ-set van de werkelijk onnavolgbare Mix Master Mike (****) van de Beastie Boys, die sneller dan zijn schaduw de meest vergezochte platen in elkaar draaide, van gemene dubstep tot ‘Bohemian Rhapsody’ – een anderhalf uur aangehouden continue climax waarmee hij de hele Boiler Roomline-up van Pukkelpop dit jaar zo op een hoopje zou hebben gescratcht.

De organisatoren van Leffingeleuren mogen terecht trots zijn op deze zo goed als feilloze line-up – geen evidentie, durven we zeggen nadat we ons de afgelopen zomer elk weekend wel ergens op een wei hebben gewaagd. Bonuspunten bovendien voor de vlotte organisatie, het kleinschalige opzet en het dappere herfstzonnetje – nog zo’n editie en we kopen een huis in Leffinge. Of om het met Lee ‘Scratch’ Perry te zeggen: “Leffinge, I like your style!”

Tim Vernimmen

Setlist Paul Weller:

Peacock Suit

7 & 3 Is the Striker’s Name

Into Tomorrow

Andromeda

Wake Up the Nation

Up the Dosage

Aim High

Pretty Green (The Jam)

Shout to the Top (The Style Council)

Trees

You Do Something to Me

One Bright Star

Pieces of a Dream

Fast Car/Slow Traffic

Start! (The Jam)

The Changingman

Setlist Wilco:

Wilco (The Song)

I Am Trying to Break Your Heart

Side with the Seeds

Bull Black Nova

A Shot in the Arm

You Are My Face

One Wing

Impossible Germany

War on War

Jesus Etc.

Handshake Drugs

You Never Know

Hate It Here

Walken

I’m the Man Who Loves You

Heavy Metal Drummer

—

The Late Greats