Interpol @ Lotto Arena

© gf

Als de machtige riffs en de melancholische melodieën niet ontspringen aan een song die werkt, dan vervliegt de magie.

Hoogtepunt: de tweede helft van ‘The New’ natuurlijk, één van de meest opwindende rockflarden van de laatste tien jaar.

Dieptepunt: naar het einde van de hoofdset toe begon het monolithische geluid van de band toch wat te wegen.

Beste quote: ‘Thank you so much for being here, you guys are fucking great.’

Werchter 2002 was onze eerste keer. Eerste keer Werchter, wel te verstaan. En meteen ook de eerste kans om Interpol aan het werk te zien. Dat we die toen hebben gemist, daar hebben we het nu, een kleine tien jaar later, nog altijd moeilijk mee. Het strak in het pak gestoken bandje stelde in de Marquee zijn ijzersterke debuutplaat voor, waarop invloedrijke rockbands uit de jaren tachtig als Television, Joy Division en Sonic Youth in het donker vuile dingen deden. Helaas: dat hebben wij pas nadien begrepen. Wij stonden op dat moment aan het hoofdpodium naar de één of andere rotband te gapen.

Sindsdien hebben we nog maar weinig Belgische passages van Interpol gemist, en dus waren we ook gisteren van de partij. Paul Banks en de zijnen (inclusief een nieuwe ‘nieuwe bassist’, Brad Truax, vroeger onder meer nog bij Animal Collective) verliezen geen tijd met praatjes, kunstjes of visuals en barstten droogweg los in een stevig openingssalvo met klassiekers als ‘Say Hello to the Angels’ en ‘Hands Away’ en enkele sterke nieuwe nummers als ‘Success’ en vooral ‘Barricade’. Alweer bleek dat Interpol live een indrukwekkende band is, en wel omwille van zijn misschien niet unieke maar dan toch mooi bij elkaar gepikte klanken: breed uitwaaierende gitaren die telkens weer onheilspellend uit de hoek komen, drumbeats als kanonschoten en bonkende baslijnen die bij momenten verdomd dansbaar bleken.

Eén probleem: als de machtige riffs en de melancholische melodieën niet ontspringen aan een song die werkt, dan vervliegt de magie en durft de vlakke, doorgaans pakkende stem van Banks wel eens te vervelen. Helaas moeten we zeggen dat de laatste drie platen wat dat betreft nogal wat stinkers in de aanbieding hadden. Het goede nieuws is dan weer dat nieuwe songs als ‘Barricade’ weer nauwer aansluiting zoeken bij het debuut. Hoop doet leven!

Tim Vernimmen

Setlist: Success / Say Hello to the Angels / Narc / Hands Away / Barricade / Rest My Chemistry / Take You on a Cruise / Evil / Lights / C’mere / Summer Well / NYC / The Heinrich Maneuver / Memory Serves / Not Even Jail / Untitled / Length of Love / The New / Slow Hands

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content