Fufanu: Scherpgerande postpunk met attitude

© Wouter Van Vaerenbergh

Wie één van de interessantere bands op Rock Werchter aan het werk wilde zien, diende al vroeg op post te zijn. Het IJslandse Fufanu mocht dag 2 immers luidruchtig op gang schoppen in de clubtent en deed dat op een bijzonder efficiënte wijze.

Voor de meeste festivalgangers was Fufanu nog een illustere onbekende, maar wij zagen het vijftal in januari al aan het werk tijdens EuroSonic in Groningen en daar groeide het gezelschap uit tot één van de ontbetwiste revelaties. Vergeet de ijle efjesmuziek die doorgaans met IJsland wordt geassocieerd: Fufanu speelt scherpgerande, soms wat atonale postpunk die je eerder met Pavement of The Fall dan met Múm of Sigur Rós associeert.

Vooral zanger en frontman Kaktus Einarsson -what’s in a name?- heeft attitude in overvloed. Geen toeval overigens, want hij is de zoon van Einar Örn Benediktson, een podiumbeest dat algemeen wordt beschouwd als de peetvader van de IJslandse punkscene en ooit samen met Björk deel uitmaakte van The Sugarcubes. Kaktus staat als sinds zijn twaalfde regelmatig als free-jazztrompettist op het podium met Ghostigital, de huidige groep van zijn vader en heeft, hoewel hij amper twintig is, dus al een bijzondere leerschool doorlopen.

Fufanu: Scherpgerande postpunk met attitude
© Wouter Van Vaerenbergh

Fufanu brengt pas later dit jaar, op het Britse One Little Indian-label, zijn eerste langspeler uit, maar figureerde wél al in het voorprogramma van Damon Albarn en Blur. In Werchter overtuigde de groep de vroege vogels met een ondoordringbare wall of sound, waarop roestige prikkeldraadgitaren op de -denkbeeldige- vuist gingen met een elastische synthbasgroove. Voorts hoorden we flarden onderhuidse elektronica en een gedreven drummer die te keer ging alsof hij les had gevolgd bij Animal van ‘The Muppet Show’.

De donkere singles ‘Circus Life’ en ‘Will We Last’ gaven in Werchter aan dat we niet met een doordeweeks bandje vandoen hadden. Integendeel, Fufanu gaf zich voor het volle pond en leek niet te zullen rusten voor het de toeschouwers één voor één voor de bijl zag gaan. Tegen het einde van de set tolde de frontman als een draaiende derwisj over het podium en nam hij ook nog eens een sierlijke duik in de frontstage.

Fufanu was de perfecte groep om, na een veel te korte nacht, klaarwakker mee te worden. Het is dus niet verboden haar naam in kapitalen in uw geheugen te kerven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content