“I’ll put on a movie, I’ll play something groovy”: aansluitend op de filmvoorstellingen in de hernieuwde Antwerpse arthousebioscoop Cartoon’s worden voortaan weer optredens georganiseerd. dEUS beet de spits af met een verrassingsconcert.
“I’ll put on a movie, I’ll play something groovy”: aansluitend op de filmvoorstellingen in de hernieuwde Antwerpse arthousebioscoop Cartoon’s worden voortaan weer optredens georganiseerd. dEUS beet de spits af met een verrassingsconcert, dat door Tom Barman “de 0110 voor arthousecinema” werd genoemd.
De Antwerpse bioscoop Cartoon’s is zonet heropend, deze keer met filmdistributeurs Lumière en Wild Bunch aan het roer. Sinds 28 februari 2014 worden er opnieuw drie zalen opengesteld voor liefhebbers van kwaliteitsfilms. Op dit moment loopt ‘La Grande Belleza’ er, naast onder meer ‘L’inconnu du Lac’ en ‘Like Father, Like Son’.
Er grenst nog altijd een café aan de Cartoon’s, waar zich ook een concertpodium bevindt. “I’ll put on a movie, I’ll play something groovy”, dat streepje tekst uit ‘Instant Street’ van dEUS past in het (nieuwe) Cartoon’s-concept: vanaf nu zal er iedere twee weken op donderdag aansluitend op de laatste filmvoorstelling een concert volgen. Aldo Struyf (Creature With The Atom Brain, Millionaire) doet de programmatie. Admiral Freebee, The Hickey Underworld en Bed Rugs zijn al bevestigd.
Maar het is dEUS dat de festiviteiten op 14 maart als eerste op gang mag trekken. Logisch: in 1997 speelde de groep er onder de naam ‘The Royal Wallonian Jazz Research Institute’, de titel van hun tweede plaat ‘In a Bar, Under the Sea’ zou een knipoog zijn naar het Cartoon’s-café, en vroeger sleet Tom Barman er veel van zijn tijd als kaartjesknipper, kassier, film- en concertprogrammator en, jawel, barman.
Onder de muziekfans, cinefielen en genodigden die tussen 23u en 24u buiten staan aan te schuiven om binnen te geraken, bevindt zich ook acteur Eric Kloeck. Hij heeft de bioscoop in 1978 uit de grond gestampt, en speelde mee in Barmans langspeeldebuut ‘Any Way The Wind Blows’. Hoewel Kloeck al een paar jaar niet meer rechtstreeks bij Cartoon’s betrokken is, werd hem gevraagd of hij binnenkort een samenstelling wil maken van de bekendste films die hij er ooit geprogrammeerd heeft. Kloeck is niet meer te best te been. En dan wordt hem ook nog eens de toegang tot het café ontzegd, althans dat meen ik te hebben gehoord. ‘Wie niet op de lijst staat, komt er niet in’. Wellicht een vergissing. Op dat moment passeert Barman. ‘Kloeck heeft hier jarenlang de boel draaiende gehouden’, zegt hij. En hij mag binnen. Een mooi gebaar.
100 à 120 mensen mogen om middernacht het dEUS-concert in de bar van Cartoon’s aanschouwen. “Ik ben zenuwachtiger om voor 100 man te spelen dan voor 80.000 man”, zegt bassist Alan Gevaert enkele minuten voor het concert. Het is niet hun enige show van 2014 (straks sluiten ze de PIAS Nites in Brussel af, en in mei staan er nog twee uitverkochte concerten in Utrecht op het programma), maar wel hun meest exclusieve. In Antwerpen doet dEUS al eens graag iets speciaals: ook vorig jaar was er een verrassingsconcert (in de muziekclub Petrol), en de voorlaatste dEUS-plaat ‘Keep You Close’ werd in 2011 live voorgesteld in de Antwerpse vinylwinkel Tune Up.
“Welkom op de 0110 voor arthousecinema”, steekt Barman om iets over half 1 van wal. De nachttrein wordt op gang getrokken door ‘Sun Ra’, een rollercoaster met één looping te veel – het moet aan de wel érg luide klank hebben gelegen. Beter in balans klinken ‘The Architect’ en ‘Constant Now’, retromuziek op z’n dEUS’.
Er wordt vrijdagavond al eens een stukje tekst vergeten, een verkeerd nummer ingezet of een backing vocal gemist, maar dEUS staat in 2014 dan ook het meeste van de tijd op non-actief: Barman finaliseert de tweede Magnus-plaat en gaat er straks mee de baan op, Mauro Pawlowski is op trot met Hitsville Drunks en binnenkort ook Gruppo di Pawlowski, Alan Gevaert speelt vooral in het buitenland met Trixie Whitley (hij was nog maar een paar uur voor het optreden in Cartoon’s terug uit Amerika), Klaas Janzoons bereidt de bouw van een restaurant voor in Borgerhout en Stéphane Misseghers richt zich op muziekproductie.
Maar weinig routine betekent ook: meer goesting. Het onsterfelijke ‘Instant Street’ – dat volledig elektrisch werd uitgevoerd – en het stuiterende ‘Fell Off The Floor, Man’ worden met een hernieuwde soort energie gebracht: de fun is er nog, na 20 à 25 jaar dEUS.
Soul krijgen we even later voorgeschoteld in het grootse refrein van ‘Pocket Revolution’, dat toepasselijk opnieuw opgediept wordt. “Can you feel it / when all is stuck right in front of you / Can you heal it / it’s gonna take a revolution now to get through to you”. De Cartoon’s was kapot, maar we gaan ‘m proberen op te lappen. Al vergt het een minirevolutie.
Er passeert opvallend genoeg geen enkele song uit het twintig jaar oude ‘Worst Case Scenario’, en we krijgen met ‘Nothing Really Ends’ ook maar één dEUS-ballad te horen. Maar dan wel de mooiste. “Nothing really ends, like in that movie”, klinkt het daar. Niks eindigt echt, ook niet voor de arthousebioscoop.
Michael Ilegems
SETLIST: Sun Ra / The Architect / Constant Now / Oh Your God / Instant Street / Girls Keep Drinking / Oh Well / Pocket Revolution / Quatre Mains / Fell Off The Floor, Man / Nothing Really Ends / Bad Timing // Little Arithmetics / Roses
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier