Depeche Mode-frontman Dave Gahan werd 55 en dat mocht gevierd worden. De vers gebakken nummers vielen wat tegen, maar de handenvol uit de diepvries gehaalde popklassiekers maakten dat grotendeels goed.
DA GIG: Depeche Mode stelde zijn nieuwe album Spirit voor in het Sportpaleis, 9/5.
HOOGTEPUNTEN: A Question Of Lust, Everything Counts, Stripped, Enjoy The Silence, Never Let Me Down Again, Somebody, Walking In My Shoes en Personal Jesus.
DIEPTEPUNTEN: Going Backwards, Where’s The Revolution en het slome Corrupt.
QUOTE: Gahan was niet bepaald spraakzaam, maar zijn wiegende heupen spraken boekdelen.
‘Wuiven na het tweede liedje,’ stond er op de plastic verpakking. Binnenin: een opblaasbare, lichtgevende stok. Toen de lichten abrupt uitvielen na het tweede nummer, leek het wel alsof een plaag van rode en blauwe vuurvliegjes was uitgebroken in het Sportpaleis. Wie niet zwaaide met de stok, hield een oplichtende smartphone de lucht in. Happy Birthday volgde vijf nummers later. Depeche Mode-fans weten hoe ze een verjaardag moeten vieren.
Maar we wijken af, want Gahan & co. waren hier in de eerste plaats om hun nieuwe plaat voor te stellen. Hun veertiende alweer, met de naam Spirit. Want, zo vraagt the Mode zich af, waar is de spirit in de mensheid naartoe? Verontwaardiging troef. Zo zong Gahan: ‘We are the bigots/ We have not allowed‘ of ‘They manipulate and threaten/ With terror as a weapon’ in respectievelijk Going Backwards en Where’s The Revolution.
Daarmee volgde Depeche Mode – uhum – de mode: protestmuziek is in. Alleen deed de band dat veel te braafjes en met allerhande algemeenheden in de teksten, waardoor beide songs niet meer waren dan goede intenties.
Uiteindelijk slopen er vier nieuwe nummers in de setlist, waarvan Cover Me erbovenuit sprong: met die slidegitaar en modulaire synths klonk dat lied als Depeche Mode meets Dark Side Of The Moon. Daarnaast speelde de band slechts drie nummers van de vier albums die verschenen tussen 1998 en 2016. Exciter (2001) en Delta Machine (2013), de plaat waarmee Depeche Mode vier jaar geleden Rock Werchter en het Sportpaleis aandeed, werden volledig overgeslagen. Het algemeen aanvaarde verloop van Depeche Mode’s carrière – vernieuwing (1980s), grootsheid (1990s) en verval (na 2000) – lijkt dus ook de band zelf te erkennen. Het doet je meteen denken: hoeveel songs van Spirit zullen ze binnen vier jaar nog spelen?
Wie had ooit gedacht dat drie akoestische nummers tot de hoogtepunten van een optreden van de beroemdste synthpopgroep zouden behoren?
Onfeilbare tweestoot
Het optreden kwam pas goed op gang in de laatste drie kwartier. Everything Counts, uit 1983 en daarmee het oudste nummer in de set, kreeg het publiek op de tribune eindelijk recht. Terecht: we hoorden hoe een beroemde popgroep zo’n 35 jaar geleden voor het eerst flirtte met industriële geluiden. Stripped klonk zo donker als de nacht. En dan volgde de onfeilbare tweestoot Enjoy The Silence – een meesterwerk gemaakt voor Sportpaleizen – en Never Let Me Down Again. Naar traditie ging iedereen tijdens dat laatste nummer met de armen zwaaien, terwijl Gahan zijn beste vriend Heroïne bezong.
De band sloeg klassiekers zoals People Are People, Just Can’t Get Enough of Precious over, maar bracht tijdens de bisronde nog een uiterst krachtige Walking In My Shoes – met beelden van een transgender die zich opmaakte en hakken aandeed – en een stompende Personal Jesus.
Kippenvel
Verrassend genoeg was het Martin Gore die het meest voor kippenvel zorgde. Gore schreef zowat elk Depeche Mode-nummer, maar blijft gewoonlijk in de schaduw van de charismatischere Gahan. Maar in het Sportpaleis bracht Gore drie nummers solo, enkel ondersteund door een piano. Zijn stem kraakte, maar begaf het nergens. Vooral Somebody ging door merg en been: ‘I want somebody to share/ Share the rest of my life/ Share my innermost thoughts/ Know my intimate details.‘ Wie had ooit gedacht dat drie akoestische nummers tot de hoogtepunten van een optreden van de beroemdste synthpopgroep zouden behoren?
Going Backwards / So Much Love / Barrel Of A Gun / A Pain That I’m Used To / Corrupt / In Your Room / World In My Eyes / Cover Me / Home / A Question Of Lust (akoestisch) / Poison Heart / Where’s The Revolution / Wrong / Everything Counts / Stripped / Enjoy The Silence / Never Let Me Down Again // Somebody / Walking In My Shoes / Heroes (David Bowie) / I Feel You / Personal Jesus
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
