This Is All Yours: De awesome tweede plaat van Alt-J

© gf

Ze verloren in hun spurt steil bergop één ploegmakker, maar Alt-j heeft er iets voor in de plaats gekregen: rust en beheersing. Het tweede album een moeilijke horde? Think again!

‘Geef ons een kans, mensen!’ riep Joe Newman van Alt-j uit op het eind van hun interview in Knack Focus, eind mei 2012. Een eerste interview, vlak na de release van hun eerste plaat, en vlak voor de hype die als een awesome wave tegen alle, en in het bijzonder hun persoonlijke verwachtingen in het muzieklandschap overspoelde.

We zijn een dikke twee jaar en één miljoen verkochte exemplaren van dat debuut verder, en Alt-j is in die korte tijd uitgegroeid tot een referentie, een associatieve shortcut om de in hun zog surfende indiegroepjes te omschrijven die van goedbedoelde pretentie en grilligheid een deugd trachten te maken. Wie Alt-j zegt, zegt buiten de lijntjes kleuren, aanstekelijke pop puren uit een mikado aan stijlen, stuiterende ritmes, een zanger die zich op zijn gemak voelt bij ongemakkelijk zingen, en af en toe een onverwachte oprisping boskabouterfolk. Maar dan korter.

This Is All Yours begint zoals An Awesome Wave begon: met een intro die Intro heet. A capella gezongen Beach Boys-harmonieën, een Byzantijnse snarensample, een stemvervormer, en door de mangel gehaalde hiphopbeats. Wat had u verwacht? Eigenlijk hadden de vooruitgeschoven singles – Every Other Freckle (hallokes, beste boskabouters!) en de als een uitgehongerde anaconda sluipende, sensuele wurggreep Hunger of the Pine – het al verklapt: de nieuwe Alt-j is meer van hetzelfde, maar helemaal anders.

Het trio – voor bassist-gitarist Gwil Sainsbury ging de rotvaart naar de top ietsje te snel – strooit nog steeds gul met inventieve details en ritmische hakjes, ook hun humor kwam onaangetast uit de groei, maar songs als Nara, het even lieflijk als zijn titel klinkende Warm Foothills en het met koperen hoornen getooide Bloodflood pt. II schuifelen minder als een nerveuze puber uit hun stoel. Alt-j is de puistjes ontgroeid, en neemt met This Is All Yours meer tijd om te bevredigen. Maar wees gerust, geef ze een kans.

Juist ja, één schandvlek. Met Left Hand Free was Zita Swoon eind jaren negentig nog weggekomen, maar hier en nu hebben we er slechts één woord voor veil: delete.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content