Caribou keert op Our Love terug naar een oude liefde, het nirwana van de dansvloer. Niet voor een vluggertje of scheve EDM-schaats, maar een in zijn eenvoud complexe paringsdans.
Caribou
Our Love
dance/electronica – City Slang
1984. In Chicago loopt Jamie Principle de deuren van nachtclubs plat, met een demo in zijn zakken. In The Warehouse vindt de jonge zanger-producer gehoor bij huis-dj Frankie Knuckles, die de tape regelmatig in zijn sets draait. De track heet Your Love en groeit uit tot een van de eerste klassiekers van het Chicago-housegenre.
2014. De Canadees Dan Snaith, het creatieve brein achter Caribou, heeft een vervolg op zijn vorige, gelauwerde langspeler Swim (2010) gereed. Het album heet Our Love, en zal uitgroeien tot… daar stopt het. Our Love kan onmogelijk dezelfde impact hebben als Your Love, maar qua warmte, romantiek en soul lopen beide tracks wél gelijk. Our Love is een liefdesbrief aan een liefdesbrief.
Voor de eerste generatie house-apostelen – veelal zwart en homoseksueel – symboliseert de dansvloer het nirwana, een plek waar afkomst, huidskleur en geaardheid geen rol spelen. House is een catharsis die rechtstreeks tot hun Afrikaanse ziel spreekt, net zoals disco, blues en gospel dat ooit deden. Ver weg van de huidige, eenzijdige testosteronvariant EDM, die Snaith tijdens het toeren – in de livebezetting van Caribou, of als zijn dj-alter-ego Daphni – uit de voegen ziet barsten. Our Love is zijn antwoord. Niet door de klok dertig jaar terug te draaien, maar door in zijn organische, vloeiende stijl een soort extase op te wekken die niet gemeten wordt in crescendo’s en drops. Can’t Do without You geeft het goede voorbeeld, door (met de titel als ambigue mantra) geleidelijk, met een complexe opbouw, naar een climax toe te werken. Ja, dat is een toespeling op het orgasme. Want als Caribou verder in de sinds Swim verkende wateren van de elektronische dansmuziek doordringt, geldt het gezegde: it’s not the size of the boat, it’s the motion of the ocean.
Our Love kent dus een voorspel (Second Chance, neo-r&b met Jessy Lanza), adempauzes (de op sensuele weemoed dobberende synthpop van Silver) en broeierige danstracks die teasen in plaats van murw te beuken. Zo knipoogt de titeltrack, met zijn logge deep-housebeats en een vleugje 2-step, naar Good Life van Inner City. De frenetieke afrofunksamples van Mars zouden van Snaiths maatje Four Tet kunnen zijn, en de elegante afsluiter Your Love Will Set You Free maakt de roes compleet. Minpuntje? Deze plaat komt te laat op zijn eigen summer of love.
