TAFKAL*

KURT WAGNER, alias MC Lambchop.

Kurt Wagner wilde een plaat maken die zijn echtgenote op haar iPhone kon beluisteren. Zo staat het in de liner notes Thomas D’hondt (drums) FLOTUSFor Love Often Turns Us Still, niet, of niet helemaal ‘First Lady of the United States’. En toen werd alles anders. * The Artist Formerly Known as Lambchop

Op het eerste gezicht lijkt er niets bijzonders aan de hand met de nieuwe Lambchop. Er prijkt een schilderij op de cover, zoals altijd. Op de achterkant lezen we songtitels als Old Masters, Harbor Country, The Hustle en Writer. In gedachten zien we spilfiguur Kurt Wagner de teksten uittypen in zijn werkcabine te Nashville, truckerspetje op het hoofd, blonde labrador aan zijn voeten. Album nummer twaalf. Start. Akoestische, krakende gitaar in die goudgele gloed die Lambchop typeert. Na 27 seconden tikt een drummer af. Eén, twee, drie, vier tellen.

Oh nee. Nee. Shit. Fuck. Misschien toch vooraf die uitgebreide liner notes in het cd-boekje gelezen. Dan hadden we de bui zien hangen, in woorden als hiphop sounds, new sonic pasture en – o wee – auto-tuned voices. No instruments!, lezen we dat goed? Is Wagner van zijn hooizolder gestuikt? Heeft hij dezelfde weed gerookt als Justin Vernon van Bon Iver? Wat dan ook, de stem in opener In Care of 8675309 is gefilterd, uitgerekt en gebogen. Onder het vernis is Wagners karakteristieke frasering net herkenbaar. Maar wel instrumenten. Slidegitaar, strijkers en geborstelde drums begeleiden tableaus van bomen met bosbessen, spinnenwebben, zelfs de labrador en de pet komen in beeld: ‘In your farmers cap, and your dog upon your lap/ In your favorite chair, it’s the only chair that’s there’ – elf minuten vintage Lambchop, behalve die vervormde stem. We lezen hoe Wagner naar Kendrick Lamar en Frank Ocean – ja, zij weer! – heeft geluisterd, hoe hij hun productieproces linkt aan de studio-experimenten in de jaren zestig. Hoe de bewerkte, gefilterde stem een legitiem instrument is, ‘zoals een viool in een orkest’.

Soul en r&b maakten altijd deel uit van Lambchops muzikale DNA. Hun doorbraak-plaat Nixon (2000) ligt dichter bij Curtis Mayfield dan bij Hank Williams. Wagners falset is als Sinatra gezongen door Prince. Toch is het wennen aan deze nieuwe Lambchop, met zijn drumcomputers en samples. Er is echter houvast: koortjes, het gemoedelijke tempo, de antieke pianoklanken en de geestige woord-spelletjes. ‘Once there was a writer, now a reader/ Once there was a savior, now a spender/ Once there was a maker, now a repeater’, croont Wagner in Writer, voor een keer niet gekneed door software. MC Lambchop. Het heeft wel iets.

LAMBCHOP ***

FLOTUS

alt-country

City SlangDOWNLOAD

In Care of 8675309

Harbor Country

Writer

JONAS BOEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content