‘Brilliant Adventure’, terugblik op de jaren waarin David Bowie zijn hoogdagen wilde herbeleven

Onaantastbaar in de seventies, hoe langer hoe futieler in de eighties. David Bowie had de hele jaren negentig nodig om zich weer een weg naar zijn voetstuk te banen.

Nee, het is niet het dankbaarste materiaal waarmee deze boxset – de vijfde in een reeks die uiteindelijk bijna heel Bowies carrière zal overspannen – het moet rooien. Maar na enkele luie en futloze jaren probeerde hij aan het begin van de nineties weer aan te sluiten bij zijn artistieke hoogdagen, gerevitaliseerd door het avontuur met zijn harde rockgroep Tin Machine en zijn huwelijk met Iman Abdulmajid.

Op Black Tie White Noise (1993), The Buddha of Suburbia (1993), 1. Outside (1995), Earthling (1997) en ‘Hours…’ (1999) graaide Bowie gretig in trendy stijlen zoals new jack swing, dance rock, cyberpunk, industrial, techno of drum-‘n-bass. Onverdeeld succesvol waren de resultaten nooit. Maar wie zich over de gedemodeerde ninetiesproducties van die platen heen zet, kan een hele vracht deugdelijke songs bijeensprokkelen.

Hoewel Bowie weer onvermoeibaar vooruit denderde, schiep hij er ook genoegen in de achteruitkijkspiegel te checken. Met producers Nile Rodgers en Brian Eno en pianist Mike Garson vorderde hij luitenanten op die hun waarde al eerder hadden bewezen. Op Black Tie White Noise coverde hij lang gekoesterde songs van Cream en The Walker Brothers, en in nummers zoals The Buddha of Suburbia of het later door Pet Shop Boys geremixte Hello Spaceboy knipoogde hij schalks naar zijn illustere verleden.

Die evenwichtsoefening culmineerde in Toy, een plaat die nu pas officieel wordt uitgebracht. Nog nazinderend van zijn keizerlijke optreden op Glastonbury in 2000 gaf Bowie – inmiddels een blakende vijftiger – zijn jongere, onzekere zelf een schop onder de kont door eigen, veelal obscure songs uit de periode 1964-1971 met veel bravoure opnieuw op te nemen. Hoewel overcompensatie en zijn (te) professioneel spelende band de zaak soms afvlakken, levert het in Conversation Piece en Shadow Man alvast twee ontroerende pareltjes op.

De Brilliant Adventure-klomp – u kiest de uitvoering van elf cd’s of achttien lp’s – biedt verder nog het gebruikelijke liveluik (deze keer een greatest hits-set in het BBC Radio Theatre in 2000) en een uitgebreide bundel rariteiten en andere versies. Boeiend, maar briljant? Heel af en toe dan.