48 jaar geleden werden er ook al ecologische protestplaten gemaakt

David Axelrod zag het in 1970 al somber in. © .

Een ecologische protestplaat uit 1970? Zoals bijna alles wat producer, arrangeur en componist David Axelrod aanraakte, is Earth Rot een bijzonder ding.

David Axelrod – Earth rot

Axelrod, geboren, getogen en gestorven in LA, was een harde. Als vaderloze tiener maakt hij al vechtend en heroïne snuivend Central Avenue onveilig. Tot jazzmuzikant Gerald Wiggins – die hij eerst van plan was te beroven – hem wegwijs maakt op de piano en de notenbalk. In 1964 schopt Axelrod het tot producer en talentscout bij Capitol, het label waar hij met hardbopmuzikant Cannonball Adderley, soulzanger Lou Rawls en garageband The Electric Prunes de successen opstapelt.

Zo ontwikkelt hij zijn geluid en visie: een blend van barokke pop, psychedelische rock, neoklassieke orkestratie en funky jazzgrooves. Dermate vet klinken daarbij de drums dat de latere hiphopgeneratie (DJ Shadow en Dr. Dre op kop) Axelrods werk weet te vinden als vliegen stroop. Recent nog graaiden Joey Bada$$ en Earl Sweatshirt in de ton.

Voor Axelrod is het dan al duidelijk dat de moderne mens de grond onder zijn voeten aan het vergiftigen is.

Het procedé van ‘Axe’: hij componeert en arrangeert vooral, sessiemuzikanten (meer bepaald lieden uit de legendarische Wrecking Crew) spelen in. Dat leidt tot de geweldige instrumentale soloplaten Songs of Innocence (1968) en Songs of Experience (1969), waarop hij gedichten en schilderijen van William Blake toonzet.

Earth Rot wijkt van die lijn af. Beneveld door zowel het Oude Testament als een scheppingsverhaal van de Navajo-indianen stoomt Axelrod voor de allereerste Earth Day, 22 april 1970, een songsuite klaar. ‘Earth, like a drunk man/ Is trembling, reeling’: voor Axelrod is het dan al duidelijk dat de moderne mens de grond onder zijn voeten aan het vergiftigen is.

Op basis van de naargeestige hoes – die doet denken aan Jheronimus Bosch of ook Slayer, van wie Axelrod later trouwens fan zal worden – verwacht men een en al apocalyptische doem. Soms laat de baas zijn koorzangers inderdaad doordrammen: in The Warnings Part IV lijkt het alsof de naald op het vinyl doorslaat bij het woord ‘message’. Maar evengoed blijft de sfeer aan de rand van de afgrond ontspannen en dartel, om niet te zeggen hedonistisch. Californiërs!

Voor zijn dood in 2017 sprak Axelrod de wens uit Earth Rot opnieuw uit te brengen zónder de zanglijnen, die soms als opdringerige onderschriften overkomen. Guess what: die afgeroomde versie krijgt u er bij deze verzorgde, gelimiteerde heruitgave van de oorspronkelijke plaat extra bij. U moest al aan het (internet)shoppen zijn.

Streamtips: The Warnings Part II // The Warnings Part III // The Signs Part II

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content