Band van de Dag #85: Yuko

Naast een judoterm en een courante meisjesnaam in het land van de rijzende zon, Is Yuko vooral het geesteskind van zanger, gitarist en songschrijver Kristof Deneijs.

Naast een judoterm en een courante meisjesnaam in het land van de rijzende zon, Is Yuko vooral het geesteskind van zanger, gitarist en songschrijver Kristof Deneijs. Drie albums is het Oost-Vlaamse viertal ver, waarvan het kersverse en fascinerende ‘Long Sleeves Cause Accidents’ net in de winkelrekken.

Hij heeft een verleden als fotograaf, maar door enkele slechte ervaringen stapte Gentenaar Kristof Deneijs in 2008 definitief uit het wereldje om zich volledig te storten op muziek en zijn band. Een prima beslissing, als u ’t ons vraagt. Yuko staat steevast voor mooie, hartverwarmde muziek gebaseerd op dromerige popmelodieën en frisse gitaarstructuren. Met weerhaakjes.

Daar waar debuut- en luisterplaat ‘For Times When Ears Are Sore’, het vooral van de sfeer moest hebben, mocht het voor opvolger ‘As if we were dancing’ een pak ritmischer zijn. Al bleef intimiteit het kernwoord. ‘De ideale plaat om thuis op te zetten en, alleen in je kamer, de ziel uit je lijf te dansen’, zei Deneijs hierover. ‘Dat beeld zie ik ook voor mij als ik mijn ogen sluit: mensen die als marionetten op onze muziek dansen’.

Beelden, laat dat net een belangrijk onderdeel zijn in het oeuvre van de band. Belangrijker dan lyrics. ‘We zijn geen singer-songwriters. Bij ons primeert het gevoel dat de muziek naar boven brengt’, zei drumster Karen Willems (Zita Swoon) eerder aan Knack Focus.

Voor het derde album pakt het gezelschap – in een aangepaste line-up – het opnieuw anders aan. Naast Deneijs bleef enkel Willems van achter de drums de band trouw. Gitarist Jasper Maekelberg en bassist Thomas Mortier kwamen Yuko versterken, en dat resulteerde in alweer een nieuwe sound. Het nieuwe album ‘Long Sleeves Cause Accidents’ is een bundeling ‘popsongs met barokke invloeden’, zoals ze het zelf noemen, maar dan met restanten van de postrock van weleer.

‘Yuko leidt je van een kathedraal op een stormachtige klip (First Impression) naar een hutje bij een rimpelloos meer (Usually You Are Mine). Die overgangen wringen soms,’ aldus onze recensent (KB) over het nieuwe werkstuk. ‘Maar aan de individuele pracht van de songs doen ze geen afbreuk.’

Spilfiguur Deneijs moet niet hebben van platgetreden paden. Die keert hij principieel de rug toe. Dat leidde tot nog toe tot drie verschillende, niet altijd even licht verteerbare, maar wel essentiële langspelers. Een aanrader als deze Gentse ster aan het Belgische muziekfirmament in uw buurt concerteert. (DB)