WITTE RAVEN BV

21.15 – ééN

De naam Herr Seele doet bij veel mensen een belletje rinkelen. Humo-lezers kennen hem als de tekenaar van de Cowboy Henk-strips, televisiekijkers herinneren zich de absurde sketches aan de zijde van Kamagurka en onthouden zijn ontmoeting met Jean-Claude Van Damme in Via Vanoudenhoven, en pianoliefhebbers verwelkomen hem graag bij hen thuis om hun instrument te herstellen. Ze zullen echter verbaasd opkijken als ze de excentrieke mediafiguur – een fervent natuurliefhebber en zelfverklaarde slak op de weg – achter het stuur van een opgefokte rallywagen zien kruipen, vanavond in Witte raven bv.

Hoe was het?

Herr Seele: Fantastisch. Toen de programmamakers me belden wist ik eigenlijk niet wat rally was: ik dacht dat we met oude wagens tegen elkaar zouden racen om als eerste over de finish te komen. Niks was minder waar. Rally is een sport die het uiterste van mens en machine vraagt. Ik ben een groene jongen, ik hou van rust, en de rallywereld staat daar mijlenver van.

Ben je jezelf tegengekomen, zoals het een Witte Raaf betaamt?

Seele: Zeer zeker. Ik was twaalf dagen weg van huis, en kwam terecht in een wereldje waarin ik paste als een tang op een varken. Niet alleen omdat ik graag traag rij, vooral omdat ik een echte rallypiloot moest worden en daarvoor heel wat gewoontes moest afzweren. Ik leef in stijl. Toen ik moest slapen in een ordinaire campingtrailer waar de beesten ’s nachts over mijn lakens kropen, en ik mijn mooie pak moest inruilen voor een vuurbestendige overall, dacht ik toch even: Waar ben je in ’s hemelsnaam mee bezig? Het contact met mijn begeleider (Freddy Loix, een professionele rallypiloot, nvdr.) verliep ook heel stroef in het begin. Ik nam het niet serieus, en dat werkte op zijn zenuwen. Freddy was een beetje een zagevent.

Was er een moment waarop je leven aan je voorbijflitste?

Seele: Ik heb vaak naast Freddy gezeten, en die deed niks liever dan mij de stuipen op het lijf jagen door plankgas te geven en veel te laat te remmen. Ik zat daar met opengesperde ogen, zo bleek als een lijk (lacht).

Heeft het programma je rijgewoontes veranderd?

Seele: Nee. Mijn bochtenwerk is erop verbeterd, dat wel. En ik ben ook een verwoed rallyfan geworden. Ik ben vast van plan om het zelf ooit nog eens te proberen.

Dieter Moeyaert