‘WIJ ZIJN DE 2MANYDJS VAN DE ROCK’

© CHARLIE DE KEERSMAECKER

By Absence of the Sun, zo heet het vierde album van Triggerfinger, dat er nu pas komt, anderhalf jaar later dan voorzien. In de blakende aanwezigheid van de zon, op een Brussels terras, vertelt het trio over de liefde voor muziek, winning teams en de wereld buiten de opnamestudio. ‘En wie de Stones niet goed vindt, houdt gewoon niet van muziek.’

Inderdaad, vier jaar is het al geleden dat All This Dancin’ Around verscheen, de plaat die de grote doorbraak voor het potige trio betekende. Niet dat Mario Goossens, Paul ‘Lange Polle’ Van Bruystegem en Ruben Block sindsdien stil hebben gezeten. Er was nog een liveplaat, twee ep’s, de soundtrack voor de film Offline (2012) van Peter Monsaert. En dan was er nog die ene Lykke Li-cover. ‘Met I Follow Rivers stonden we op één in Vlaanderen, Nederland en Oostenrijk, op 4 in Wallonië, top tien in Duitsland en top 20 in Zwitserland’, zegt Goossens. ‘We hebben geprobeerd het ijzer in het buitenland te smeden terwijl het nog heet was. Met als gevolg dat we dit album anderhalf jaar hebben uitgesteld.’

LANGE POLLE: We hadden nog een jaar kunnen toeren als we gewild hadden, maar uiteindelijk wil elke muzikant toch ook weer muziek máken.

RUBEN BLOCK: We hebben ook snel beslist om het opnameproces van de vorige keer te herhalen, om de eenvoudige reden dat dat een gigantische meevaller was gebleken. We zijn dus weer naar LA getrokken om er met Greg Gordon te werken. Die man kan ons soort muziek onwaarschijnlijk goed opnemen én hij heeft aan een aantal platen meegewerkt van bands die in onze eigen platenkast staan. En ondanks al die ervaring durft hij nog openlijk te twijfelen en kan hij ons het gevoel geven dat twijfelen oké is. Dat maakt dat je je niet zekerder of stoerder moet voordoen dan je bent. Alleen zo kun je volgens mij het gevoel hebben dat je samen de best mogelijke plaat probeert te maken. Ik denk dat ik voor ons alle drie spreek als ik zeg dat elk nummer op deze plaat voor ons even belangrijk is. Het maakt ons ook helemaal niet uit welke nummers een single worden – of dat nu Perfect Match is of een ander nummer – want succes kun je niet voorspellen. Bohemian Rhapsody is een geflipt nummer. Nu vindt iedereen dat normaal omdat iedereen het kent, maar toen Queen ermee afkwam, geloofde niemand dat het de klassieker zou worden die het nu is.

LANGE POLLE: Zo ver hoef je niet eens terug te gaan. Denk aan Smells Like Teen Spirit, een onverwachte splinterbom. Trouwens, heb je het nieuwste nummer van Jack White al gehoord, het voorproefje van zijn nieuwe album? Een vier minuten durende gitaarinstrumental, High Ball Stepper heet het. Fantastisch!

BLOCK: Onwaarschijnlijk, die gast. Werkt zich de kloten van het lijf en veegt zijn gat aan alle heersende conventies.

LANGE POLLE: Ik verafgood hem. En, een geheimpje: Jack White vond onze vorige plaat fantastisch.

MARIO GOOSSENS: Weten we van een Nederlandse journalist die hem geïnterviewd had. Jack dacht dat we een Nederlandse band waren en had ons vernoemd.

Jullie zijn alle drie beïnvloed door wat jullie onderweg zien en meemaken, zegt de perstekst. Wat dan bijvoorbeeld?

LANGE POLLE: In Istanbul zagen we hoe de oproerpolitie een betoging uit elkaar sloeg. Dat was bij wijze van spreken in een seconde of drie geregeld. Dat je dat zíét gebeuren, geeft een vies gevoel, heel anders dan er in de krant over lezen en de bladzijde omslaan.

GOOSSENS: We werden ook geconfronteerd met de verschillen tussen arm en rijk toen we in LA waren. Je moet daar natuurlijk niet ver voor gaan: hier in Brussel, aan het De Brouckèreplein, zie je ook mensen die op een bank liggen te slapen. Maar als je daar in de cocon van die studio zit en zodra je buitenkomt, zie je die miserie, dat komt op een of andere manier toch extra hard aan.

BLOCK: Zulke dingen blijven op een bepaalde manier wel plakken, ja. De eenzaamheid ook. De heimwee. Er waren bij mij thuis mensen ook heel erg ziek en dan moet je beginnen af te wegen: doorgaan of naar huis? Maar het was geen situatie waar ik iets aan kon veranderen. Nu, By Absence of the Sun is geen depressieve plaat geworden, hoor. De euforie van de liveshows zit er ook in.

Jullie spelen op Werchter op dezelfde dag als The Black Keys, Pixies en Pearl Jam. Alsof jullie de affiche zelf hebben samengesteld.

LANGE POLLE: Dat gaat goed werken, omdat wij dan ook gedwongen worden nog een tandje bij te steken. Ik wil ook echt naar Pearl Jam, die ik nog nooit aan het werk heb gezien. En de week ervoor naar de Stones op TW Classic, een paar uur na ons. Mijn allergrootste helden. Of toch de grootste nog levende. Ik denk echt dat wie de Stones niet goed vindt niet van muziek houdt.

BLOCK: Zeggen dat de Stones slecht zijn, heeft gewoon geen zin. Dat is als zeggen dat Jimi Hendrix niet gitaar kan spelen. En het beste bewijs dat ze nog relevant zijn, is dat ze die gigantische weide in nog geen uur hebben uitverkocht.

GOOSSENS: En zo’n grote concertervaring, dat is met niets te vergelijken. Ik weet nog heel goed wat mijn eerste echt grote concert was: Queen. Onwaarschijnlijk goed.

Wat was jullie allereerste concert?

LANGE POLLE: Jan De Wilde. Big Bill speelde in het voorprogramma en daar heb ik de eerste elektrische gitaar van mijn leven gezien. Ik moet een jaar of tien geweest zijn en een elektrische gitaar was toen nog zeldzamer dan een tv in de jaren vijftig. Een elektrische gitaar, dat was iets dat één mens per stad had. En nog een beetje later begonnen al die grote rockgroepen naar Jazz Bilzen te komen, dat was een waar fata morgana. Ineens kwamen Ike & Tina Turner naar België. The Soft Machine. Camel, waar ik bij was. Het grappige was dat ik eigenlijk maar bitter weinig van hen heb gezien. Ze begonnen te spelen en je zag een wolk opstijgen, van de eerste illegale hasjiesj. (harde lach)

BLOCK: Het eerste optreden waar ik naartoe ging zonder mijn ouders moet The Scene geweest zijn, in de Pallieter in Lier. The Skyblasters (Gentse reggaeband met wijlen (pdw), nvdr.) speelden ook die avond.

GOOSSENS: Raymond van het Groenewoud, in cultureel centrum De Schans bij ons in Hechtel-Eksel. Met Jean Blaute nog in de rangen, die net zijn singeltje Bananen uit had. Dat moet ergens begin jaren tachtig geweest zijn.

I Follow Rivers, Rod Stewarts Do Ya Think I’m Sexy? met Little Trouble Kids, Man Down van Rihanna. Jullie nemen de laatste jaren wel veel covers op.

LANGE POLLE: Ik vraag me af waarom mensen daar zo moeilijk over doen. Heeft er ooit iemand aan Jimi Hendrix gevraagd waarom hij Hey Joe heeft gecoverd? Of All along the Watchtower? Johnny Cash en Elvis Presley namen op bepaalde punten in hun carrière bijna niets anders dan covers op. Het is gewoon fijn om te doen.

RUBEN BLOCK: Het gaat er ons om dat we goeie nummers spelen. Of dat nu eigen nummers zijn of covers, dat maakt op zich niet zoveel uit. Goeie nummers zijn er om gespeeld te worden.

GOOSSENS: We doen het ook altijd op onze eigen manier. Ik denk bijvoorbeeld niet dat de versie van Rihanna nog terug te horen was in onze Man Down. En dan hebben we er nog wat Led Zeppelin tussen gegooid ook. Eigenlijk zijn wij de 2ManyDJs van de rock. (lacht)

De nieuwe plaat is uit, Perfect Match heeft erg snel de eerste plaats in De afrekening gehaald, jullie hebben een mooie plek op Rock Werchter, spelen op TW Classic met The Stones en er komt een grote show op sinterklaasdag in Vorst Nationaal. Hoe kan het vanaf hier nog beter gaan?

BLOCK: Het is ons nooit gegaan om meer of groter en dat speelt nog steeds niet mee in ons geluksgevoel. We zien wel wat er nog komt. Wij zijn muzikanten en muziek maken is wat wij doen en ja, natuurlijk is het fijn dat een grote groep mensen waardeert wat we doen, maar ook toen dat nog niet zo was, maakten we al muziek, weet je. Dat is geen knop die je aan of uit kunt zetten.

LANGE POLLE: Ik denk dat ik voor ons alle drie kan spreken als ik zeg dat muziek altijd een bepalende rol zal blijven spelen in onze levens.

GOOSSENS: Wie weet gaan we wel door tot we erbij neervallen, net zoals The Stones.

BY ABSENCE OF THE SUN

Uit op 18/4 via Excelsior. Voor alle concertdata: triggerfinger.net

DOOR GEERT VERHEYEN — FOTO CHARLIE DE KEERSMAECKER

Lange Polle ‘IK VERAFGOOD JACK WHITE. EN, EEN GEHEIMPJE: HIJ VOND ONZE VORIGE PLAAT FANTASTISCH.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content