Wereldrecord

MAARTEN VANGRAMBEREN analyseert het werelduurrecord van Bradley Wiggins. © © rr

Van de gouden dag van Usain Bolt in de eerste aflevering over de ietwat troebele glansprestatie van de Oost-Duitse discuswerper Jürgen Schult tot de perfect getrimde baard van Bradley Wiggins: zeven maandagen lang worden op Canvas iconische wereldrecords geanalyseerd en van voetnoten voorzien door sportanker Maarten Vangramberen. Alleen al met het enthousiasme waarmee hij over Wereldrecord praat, zet hij met sprekend gemak een beste jaarprestatie neer.

Maarten Vangramberen: Ik ben altijd al gefascineerd geweest door sport, wetenschap en cijfers. Als kind kende ik alle wereldrecords vanbuiten. En met de feestdagen kreeg ik elk jaar een abonnement op Eos cadeau. In Wereldrecord komen al die dingen netjes samen.

Het gaat eerder om de records dan om de mens, dus?

Vangramberen: We gebruiken de records als kapstok om een wetenschappelijk verhaal te vertellen. Om een en ander tastbaar te maken, heb ik zelf verschillende tests gedaan. Ik ben een licentiaat lichamelijke opvoeding die nog altijd veel aan sport doet. De tests moeten het verschil aantonen tussen wat een doorsnee sportieve mens als ikzelf vermag en de buitenmenselijke prestaties die de recordhouders hebben neergezet.

Hoe minutieus worden zulke recordpogingen voorbereid?

Vangramberen: Dat hangt ervan af. Onze analyse van Bradley Wiggins’ werelduurrecord laat zien dat hij echt niets aan het toeval had overgelaten, van het materiaal en zijn positie op de fiets tot en met zijn baard. Maar toen Bolt in 2009 in Berlijn zijn wereldrecord op de 100 meter liep, had hij gewoon een perfecte dag. Het weer zat mee, zijn conditie was top en het publiek fantastisch: ook zo kun je buitenaardse prestaties neerzetten.

Van discuswerper Jurgen Schült wordt gezegd dat hij nóg minder dan Wiggins aan het toeval had overgelaten.

Vangramberen: Dat is een dopingrecord, absoluut. We hebben met hem gemaild, en hij zei dat hij niets liever zou hebben dan dat zijn record – het langst staande atletiekrecord bij de mannen – eindelijk gebroken wordt. Omdat er dan een last van zijn schouders zou vallen. En toch wilden we het erbij, want de wetenschap speelt bij discuswerpen een heel grote rol.

Waarom staan er geen vrouwen in het lijstje?

Vangramberen: We zijn uitgegaan van het fenomeen de mens en wat die zoal vermag. We wilden het hoogste, het snelste, het verste, en dan kwamen we iedere keer bij mannen uit. Dat is gewoon een gevolg van hun lichaamsbouw. Maar wie weet, voor een tweede seizoen?

We geven het thuis door. Kun je na analyse van die zeven wereldrecords zeggen wat volgens jou het strafste is?

Vangramberen: Een lastige vraag, maar ik ga voor Dennis Kimetto op de marathon. Ik heb hem voor het programma zo lang mogelijk proberen bij te houden tijdens een wedstrijd. Na 920 meter zat mijn hartslag op het maximum en waren mijn spieren helemaal verzuurd. Voor mij was dat bijna sprinten, maar Kimetto heeft daarna nog 41 kilometer datzelfde tempo aangehouden. Onvoorstelbaar.

Vanaf maandag 8/1, 21.15, Canvas

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content