Prijsbeesten Dupuy & Berberian lachen met de moderne stedeling, maar niet samenhangend genoeg om doel te treffen.

**

Dupuy & Berberian

Glad IJs, 56 blz., euro12

Sinds mensenheugenis wordt een flink deel van de Franstalige stripproductie in het Nederlands uitgebracht, al blijven er in die stroom vertalingen opvallende lacunes. Eén daarvan is de massa humoristische strips rond het blad Fluide Glacial. Daar komt nu echter verandering in, want onder het label Glad IJs moeten voortaan geregeld boeken van die Franse uitgever bij ons uitkomen. Voor de eerste lichting heeft het label alvast enkele grote namen uit de kast gehaald, zoals het duo Philippe Dupuy en Charles Berberian, die dit jaar de Grote Prijs van de stad Angoulême – de belangrijkste oeuvreprijs in Frankrijk – hebben gewonnen.

Sinds Meneer Johan 7 drie jaar geleden leek het nogal stil rond de virtuoze teken-schrijftandem, maar dat blijkt vooral aan de trage vertalingen te wijten te zijn. Welkom in Boboland speelt zich af in de wereld van Meneer Johan of de wereld van Dupuy en Berberian zelf: het milieu van de cultureel verantwoorde elite in de grootstad. In Frankrijk zijn de bobo’s (bourgeois-bohème, de ontwortelde burgerlijke kaste) een bekend fenomeen: het zijn de rijke linksen die vooral in theorie met de armoede in de wereld inzitten of de kunstliefhebbers die echte kunst niet van gebakken lucht kunnen onderscheiden. Welkom in Boboland is een satire op de manier van leven van die wereldvreemde stadsmensen van binnenuit.

Voor Dupuy & Berberian is dit soort werk, waarbij op een gulle lach van herkenning wordt gerekend, niet nieuw. Het duo publiceerde voor het begin van Meneer Johan jarenlang Lejournal d’Henriette in Fluide Glacial. Toch blijft Boboland ver onder hun beste niveau. De tekeningen zijn nog steeds pareltjes van bestudeerde nonchalance met een sensuele lijnvoering en warme inkleuring, maar de verhalen missen hun gewoonlijke subtiliteit. Deze strip is een amalgaam van cartoons en korte en langere strips. De kwaliteit stijgt met de lengte van het verhaal, want de cartoon is niet de sterkste discipline van de heren. Tegelijk liggen de onderwerpen van de langere verhalen – van de avonturen van een onsuccesvolle schrijver tot de midlifecrisis van een man met jonge kroost – zo ver uit elkaar dat de eenheid van het boek eronder lijdt. Welkom in Boboland is wellicht prima geschikt voor druppelsgewijze tijdschriftpublicatie, maar vormt geen samenhangend boek.

Gert Meesters