‘WAAROM WORD IK GEEN KIKVORSVROUW?’

Met haar langspeeldebuut Romance Floats eist de Franse indiefolkartieste Scarlett O’Hanna een plek op tussen PJ Harvey, Cat Power en de jonge St Vincent. En dat doet ze met belachelijk veel oog voor detail. ‘Ik wil het landschap in mijn koffie vastleggen.’

Zeven jaar opereerde Scarlett O’Hanna – echte naam: Anna Muchin – vanuit Montpellier, waar ze afstudeerde als vertaler-tolk en zich sinds haar negentiende onledig hield met het poprocktrio Cobson. ‘Artiesten die in het Engels zingen, hebben het in een chauvinistisch land als Frankrijk, door de strenge radioquota, niet gemakkelijk,’ vertelt ze, ‘maar voor mij was die taal zo vanzelfsprekend dat ik er geen moment bij stil heb gestaan. Ze hoort bij mijn songs zoals suiker in cake of aubergines in moussaka.’

Toen ze haar diploma op zak had, overwoog de zangeres even naar Berlijn te verhuizen. Maar omdat ze geen Duits sprak, koos ze uiteindelijk voor de hoofdstad van Europa, waar ze een baan hoopte te vinden bij de EU. ‘Geen enkele Franstalige plek is zo rock-‘n-roll als Brussel. Het feit dat jullie meer openstaan voor de Angelsaksische cultuur was een pluspunt voor mij. Ik kende hier geen levende ziel, maar dat was perfect: hier kon ik mezelf heruitvinden en een nieuwe start maken als solo-artieste. Twee jaar heb ik in mijn eentje getoerd, onder meer als support van Wilco. Alleen miste ik de drums. Die vormen de hartslag van mijn nummers. Vandaag speel ik dus weer met een band.’

In 2011 bracht de zangeres met Cheap Bling Bling en Impostor al twee ep’s uit, die prompt werden opgepikt door het Japanse CocoHeart-label. ‘Die platen waren erg beknopt, ja. Als een liedje van anderhalve minuut alles uitdrukt wat je wilt zeggen, hoef je het toch niet nodeloos te rekken? Songs worden geboren met een bepaalde identiteit. Die kun je maar beter respecteren. Bovendien hou ik van muziek die zó afgekloven klinkt dat je er niets meer uit kunt verwijderen zonder dat het hele bouwwerk instort.’

Zoals blijkt uit Romance Floats, haar eerste werkstuk van lange adem, is Scarlett O’Hanna erg bedreven in het zichtbaar maken van wat afwezig is. ‘I collect the unsaid’, zingt ze in Nothing True Dies Away en elders heeft ze het over ‘an absence that grows’. ‘Wat je verzwijgt, is net zo belangrijk als wat je vertelt’, legt ze uit. ‘Hoewel de sound van mijn nummers de betekenis versterkt, is ook de stilte essentieel voor wat ik doe. Ken je dat gevoel: je wilt een geliefde iets belangrijks vertellen, repeteert het vooraf tientallen keren in je hoofd, maar wanneer het cruciale moment is aangebroken komt het er nooit uit zoals gepland? Zo gaat het doorgaans ook met mijn muziek. In die zin is Romance Floats een grote stap vooruit. Tot mijn verbazing ben ik deze keer helemaal tevreden.’

Behalve in de muziek is O’Hanna ook actief in de beeldende kunst. ‘Ik ben geobsedeerd door de tijd. Daarom fotografeer ik graag. Zie je het landschap dat zich aftekent in het schuim van dit kopje koffie? Over enkele ogenblikken zal het verdwenen zijn en juist dat vluchtige moment wil ik bevriezen. In gezelschap ben ik vaak de enige die dergelijke dingen opmerkt. Ik voel me dus het eenzaamst wanneer niemand anders ziet wat ík zie. Vooral omdat schijnbaar onbeduidende details soms zo cruciaal zijn in een mensenleven. De Amerikaanse dichteres Emily Dickinson noemde ze the gorgeous nothings.’

Scarlett O’Hanna is het soort artieste dat de pest heeft aan routine en resoluut haar eigen impulsen volgt. ‘Being unprepared will keep us going’, klinkt het in With Hope Comes the Morning. ‘Onzekerheden vormen de motor van mijn kunst, maar in het gewone leven heb ik er net zo veel last van als iedereen. Aan sommige dingen, zoals verliefd zijn, wen je nooit. Je kunt je gevoelens niet met iemand delen, zonder de ander te vertrouwen en je kwetsbaar op te stellen. Heb je dat moment van overgave eenmaal bereikt, dan moet je accepteren dat je misschien gekwetst zult worden of zelf pijn zult veroorzaken. Zout smaakt altijd naar zout, maar, omdat we mensen zijn, verschillen onze gemoedstoestanden van dag tot dag. Iedere relatie is een moeizame evenwichtsoefening.’ En O’Hanna ként de wetten van de zwaartekracht: op haar twaalfde schopte ze het tot nationale turnkampioene.

Dramamine, de titel van haar nieuwe single, verwijst naar een medicijn tegen wagenziekte, maar gaat tegelijk over het onvermogen haar lot in andermans handen te leggen: ‘You know I can’t stand when you drive’. Het liefst zit ze dus zelf aan het stuur, want ook in haar carrière huldigt ze een doe-het-zelfethiek.

‘Of ik een controlefreak ben? Pff, aanvankelijk had ik geen andere keus. Als ik zelf geen initiatieven nam, gebeurde er niets, dus bracht ik mijn platen in eigen beheer uit en ken ik intussen alle kleine lettertjes in een contract. Een goede leerschool, hoor, maar soms worden al die verantwoordelijkheden me te veel en bedenk ik: waarom ga ik geen schapen kweken of word ik geen kikvorsvrouw? Het zou leuk zijn een baan te hebben die mijn gedachten en gevoelens niet voortdurend door elkaar schudt. Ik heb mijn hele hebben en houden in mijn muziek geïnvesteerd en vaak heb ik niet eens genoeg geld om bij de kruidenier binnen te stappen. Maar dan troost ik mij met de gedachte dat ik nooit iets tegen mijn zin hoef te doen. Ik ben zo vrij als een vogeltje.’

ROMANCE FLOATS

Uit op Pop Up Records. Scarlett O’Hanna speelt op 11/6 in de Vooruit, Gent, en op 21/6 op La Fête de la Musique in het Jubelpark, Brussel, vooruit.be, fetedelamusique.be

DOOR DIRK STEENHAUT

‘VAAK HEB IK NIET EENS GENOEG GELD OM BIJ DE KRUIDENIER BINNEN TE STAPPEN. IK TROOST ME MET DE GEDACHTE DAT IK NOOIT IETS TEGEN MIJN ZIN HOEF TE DOEN.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content