Volgens de geruchten is Oscar and the Wolf van folk op electronica overgeschakeld dankzij Vuurwerk. Wat er ook van zij, u mag deze drie Brusselaars gerust tot de Belgische revelaties van het jaar rekenen. Na shows in de Parijse Club Silencio en op South by Southwest in Texas, volgen nu de grote festivals.

Namen doen er niet toe bij Vuurwerk, dus ook al doen ze interviews met z’n drieën, ze spuwen hun vuurwerk als uit één mond. En ook op het podium zijn ze een buitenbeentje.

VUURWERK: Wij bouwen langzaam een verhaal op, auditief én visueel – bij haast elk van onze nummers hoort een videoclip. Mensen doen dansen is niet ons voornaamste doel. Belangrijker is dat ze iets bij onze muziek voelen. Een concert van ons mag een beetje bittersweet zijn.

Hoe breng je die totaalervaring over op een festivalpubliek?

VUURWERK: Dat is niet zo eenvoudig, omdat je op een festival niet echt de tijd krijgt om traag op te bouwen. Maar op South by Southwest hebben we geleerd hoe je dat publiek toch bij de zaak houdt. Onze visuals zullen ook wel helpen. Die zijn heel suggestief.

Tegen festivalorganisatoren die ons tenten of zalen aanboden waarin het niet donker genoeg is, hebben we bewust nee gezegd. Wij zijn daar heel kieskeurig in. Het klinkt misschien een beetje silly, maar op klaarlichte dag zou niemand onze visuals opmerken. En die zijn voor ons simpelweg even belangrijk als de muziek.

Jullie hebben net een nieuwe ep uit, G.R.I.P. Waar gaat de gelijknamige song over?

VUURWERK: Over een bandlid dat de groep in 2013 verlaten heeft. Dat is voor ons een heel zwaar nummer geworden, ook omdat de acteur uit de binnenkort te verschijnen clip zelfmoord gepleegd heeft. Heel dramatisch, maar op een bepaalde manier ook mooi.

Het nummer wordt gezongen door Climb X, een alias van Max Colombie, met wie jullie niet voor het eerst samenwerken. Waarom past zijn stem zo goed bij Vuurwerk?

VUURWERK: De melancholie in zijn stem vind je ook in onze muziek. Nu, G.R.I.P. is vroeg in 2013 opgenomen, toen hij nog Bon Iver-achtige indiefolk maakte. Het voelde fris aan om samen met hem electronica te maken.

Hebben jullie hem, zoals her en der gefluisterd wordt, tot electro bekeerd?

VUURWERK: Dat denken we niet. Hij begon op dat moment meer uit te gaan en die wereld te ontdekken. Hij zou ook zonder ons in de elektronische richting geëvolueerd zijn.

Colombie is alomtegenwoordig. Hoe proberen jullie de vergelijkingen met Oscar and the Wolf af te wenden met een nummer als G.R.I.P.?

VUURWERK: Wij proberen onze zangers altijd uit hun comfortzone te halen. Ik denk dat Max’ stem hier veel rauwer klinkt dan gebruikelijk. Dat laten we ook toe. In pure, gepolijste pop zijn wij niet geïnteresseerd.

MICHAEL ILEGEMS